Al di là delle nuvole / Beyond the clouds (1995)

Korte verhalen verfilmd door Michelangelo Antonioni en Wim
Wenders. Twee regisseurs met faam, maar dat is nog geen
garantie voor een boeiende kijkervaring.
Want eigenlijk vond ik de film alleen de moeite van het
bekijken waard vanwege: mooie locaties zoals Ferrara en
Portofino, de muziek van U2, en Sophie Marceau en Ines
Sastre, die van top tot teen te bewonderen zijn. Waarvan
de laatste overigens duidelijk geen geboren actrice is.



m: U bent een boom die z'n eigen vruchten opeet.
v: Als je gelukkig wilt zijn, mag je niet meer denken.
m: Door dat te zeggen uit u 'n gedachte.
v: Da's waar. Daarom zwijg ik liever.
m: Dat lost niks op. Dan verdringen de gedachten elkaar
   in ons hoofd.
v: Ik bedoel de zinloze gedachten.
m: Hoe raak je die dan kwijt?
v: Ik zou graag wegvluchten.
m: Waarheen dan?
v: Ver weg uit m'n lichaam.
m: Waarom?
v: Het lichaam heeft te veel behoeften. Het is nooit tevreden.
m: Het is toch aangenaam om aan 'n paar behoeften te voldoen.
v: Geef uw pleziertjes 's op. U zult veel rustiger worden.
m: We doen niets anders. Hoeveel verlangens blijven niet
   onbevredigd? Ik denk dat ik 't begrijp.
   U bent verliefd, he? U toont alle kenmerken.
v: U heeft gelijk.
m: Ik dacht 't wel. U hebt die onverschilligheden van
   tevreden vrouwen.
v: Ja, ik ben tevreden.
m: Ik wil u leren kennen, u ontdekken. Kunnen we geen
   vrienden worden? En als ik verliefd word op u?
v: Dat is alsof je 'n kaars aansteekt in 'n hel verlichte
   kamer.

[..]

v: In Mexico hadden geleerden dragers ingehuurd omdat ze
   naar de Incastad wilden vertrekken. Opeens bleven de
   dragers gewoon staan. Ze wilden niet verder. De geleerden
   wisten niet hoe ze hen weer konden laten vertrekken. Ze
   begrepen niet waarom ze zo lang stil stonden. Na enkele
   uren begonnen de dragers weer te stappen en wou hun
   leider een verklaring geven.
m: Wat was er gebeurd?
v: U bent blijkbaar geïnteresseerd.
m: Nu heel erg, ja.
v: Hij zei?
m: ja...
v: Hij zei dat ze te snel hadden gelopen en op hun ziel
   moesten wachten.
m: Hun ziel...
v: Dat is toch fantastisch. Wij rennen ook te hard en
   verliezen onze ziel. We zouden erop moeten wachten.
m: Om wat te doen?
v: Alles wat ons nutteloos lijkt.