Blanche (1971) van Walerian Borowzcyk

Een treurig sprookje in een middeleeuwse setting. Een
bijzondere Franse film, met Michel Simon als de Graaf en
Ligia Branice in de titelrol.



Een graaf - oud, dik en lelijk - geeft een feest op z'n
kasteel, omdat hij een nieuwe vrouw heeft genaamd Blanche.

De koning flikflooit tijdens het dansen met Blanche, maar ze
houdt hem - zoals vrouwen dat alleen kunnen - op een afstand.
De page van de koning is een rasversierder, maar benadert de
jonge mooie bruid pas na afloop in de feestzaal, waar ze met
z'n tweeën zijn overgebleven.
De stiefzoon van Blanche (een klungel), is door verliefdheid
op z'n stiefmoeder op de hoede voor de page en houdt
's nachts de wacht voor haar kamer.

De koning en de page ruziën omdat ze op elkaar wachten wie
het eerst inslaapt. De koning verlaat met een smoes de
slaapkamer. De page achtervolgt hem. De koning loopt met een
doek om z'n hoofd door de gangen om onherkenbaar te zijn.

De pleegzoon raakt de hand van de koning met een zwaard. De
koning wil ter voorkoming van een schandaal vertrekken, maar
de page haalt hem over te blijven door z'n eigen hand te
verwonden, en zo de schuld op zich te nemen.

Blanche zit de volgende ochtend onder in een boom, welke
deels over de rivier hangt. De page ziet haar zitten, in
menig opzicht. Ondanks haar hevige verweer, kust hij haar.

De koning besluit op aanraden van de graaf z'n page naar
huis te sturen. De page krijgt een bericht mee in een koker.
Hij wordt onderweg aangevallen door de stiefzoon. De page
ontdekt bij toeval (vernieling van de koker) wat de inhoud
van het bericht is en haalt de stiefzoon, die vertelt
verliefd te zijn op z'n stiefmoeder, over om 'm te smeren.

Bij het gezamenlijk ophalen van persoonlijke spullen uit
het kasteel, gaat de page in Blanche haar kamer, waar op
dat moment nog niemand is, en schrijft op een waaier dat
Blanche haar dienstmeid uit de kamer moet wegsturen.
De page verstopt zich in de alkoof, achter een gordijn.

De stiefzoon komt samen met Blanche de kamer binnen en wil
haar z'n liefde verklaren en afscheid nemen. De stiefzoon
valt tijdens de (dramatische) onthulling flauw en de graaf
roept z'n bedienden. Men hoort iemand stommelen in de alkoof
en de graaf besluit, nadat z'n vrouw zweert dat er geen
minnaar in zit, de toegang tot de alkoof dicht te metselen.

De stiefzoon is weer bij z'n bewustzijn en leest het bericht
op de waaier. De page blijkt bij z'n bevrijding uit de
alkoof al bewusteloos te zijn. De graaf geeft z'n zoon de
opdracht de page te doden. De stiefzoon laat zich in het
duel doodmaken door zogenaamde onvoorzichtigheid en
fluistert in het oor van de page dat hij zich door de hand
die z'n liefde omarmde heeft laten doden.

De graaf wil opdracht geven tot de executie van de page,
maar de koning voorkomt dit. Als 'compromis' mag de graaf
de page een dag op het kasteel houden.

Na het vertrek van de koning valt Blanche, die gif heeft
ingenomen, dood neer op de doodkist van haar stiefzoon.
De page wordt bij het ontsnappen uit het kasteel door de
bedienden op een gruwelijke wijze bij de kasteelpoort
vermoord: door hem aan z'n voeten achter een op hol
slaand paard te binden.

Bij de komst van de koning, die z'n page volgens afspraak
wil ophalen, zegt de graaf tegen z'n bedienden de poort
niet te vergrendelen. Bij de binnenkomst van de koning
steekt de graaf zich met een mes in het hart.