Paris, Texas (1984)
Wim Wenders



Afgelopen weekend heb ik drie keer Paris Texas gezien.

1. de film
2. de film met commentaar van Wenders
3. de film versneld en het 8mm filmpje bij de extra's om
   er snapshots uit te halen

In mijn herinnering was Paris Texas een enigszins obscure film, en
zat er dreiging in (geweld), maar dat is helemaal niet het geval. Ik
heb 'm als puber kennelijk heel anders ervaren. Paris Texas is
namelijk een prachtige roadmovie met een duidelijk verhaal.
En de film is verre van saai of traag.

Het gebied waar Travis (Harry Dean Stanton) in die openingsscene
loopt, is het "Big Bend National Park" in Texas. Door een vraag van
z'n zoon Hunter, komt de kijker te weten dat Travis de afgelopen vier
jaar in Mexico heeft doorgebracht.

Het 8mm filmpje is voor een deel aan de zuidkust van Texas in
Galveston opgenomen. Daar ben ik in 2000 geweest.
Mijn zus en ik hielden er een rustdag.

Bij de extra's op de DVD zit een langere versie van het 8mm filmpje.
Mogelijk alle 8mm materiaal bijeengebracht. Niet alleen van de
'vakantie' van de twee stellen met de - nog kleine - Hunter, maar ook
extra beelden van Kinski en de oudere Hunter. En zo te zien is het
dan kouder, want Kinski draagt een lange broek met een winterse trui.
Ze doet de handstand in een grasveldje.

Er staan ook verwijderde scenes op de DVD. Daar geldt min of meer
hetzelfde voor als bij Blue Velvet: ze moesten sneuvelen omdat
de film anders veel te lang zou zijn en ze voegen weinig toe.
Betreft uitleggerige cliche-scenes die gelukkig niet in het
eindresultaat zijn gekomen.

Jane, Nastassja Kinski, heeft een Texaans accent, terwijl de andere
acteurs algemeen beschaafd  'Califonisch' Amerikaans spreken, op
de Franse vrouw van Travis z'n broer na. Mogelijke verklaring
is dat Jane in Houston woont en werkt en kennelijk local is
geworden.

- "Waarom heb je 'm niet gehouden, Jane?"
- "Dat ging niet, Travis.
Ik wist dat ik hem niet kon geven wat hij nodig had."

Uit het commentaar van Wenders maak ik op dat er Hunter veel
improviseerde. Het is een druk ventje waar Harry Dean Stanton niet
altijd evengoed mee overweg wist, hoe op hem te reageren. Wenders
was erg tevreden over Hunter.

Onlangs was cameraman Robby Muller op de radio in het programma
Kunststof. Een moeilijke prater. Terwijl hij vol annekdotes moet
zitten, kwamen die maar moeizaam en mondjesmaat uit de beste man.
Wenders is volgens Muller net als hem een man van weinig woorden.
Dat is ook een pluspunt voor zijn commentaar bij de film; want dat
is goed te volgen en informatief. Volgens mij zegt hij voornamelijk
wat hij nog kan herinneren, wat er in 'm opkomt. Aardig voor de fans
en filmhistorici.

Bij de deleted-scenes is het commentaar leuker. Soms erg komisch,
zoals bijvoorbeeld wanneer ze de camera iets lager richten en je
kunt zien dat Wenders onder het dashboard verstopt zit tijdens de
opnames met Hunter en Travis in de auto, en de camera op de
motorkap.
Of in het hotel op het einde, in Houston: Jane ontmoet Hunter en
het is donker dus de grote ruiten van de kamer spiegelen het
interieur van de kamer. Wenders en de geluidsman liggen half op
het bed onder de dekens verstopt ;-)

Johan (maart 2007)