Amator (1979)
    
    
    Mosz, bescheiden inkoper bij een fabriek in Polen, koopt een 8mm camera om de geboorte van zijn dochter vast te leggen. Het is een Russische Kwark 2. De moeder mag in het zieken huis haar dochter niet bezoeken vanwege menititis. Directeur: "Film is de hoogste kunstvorm. Wie zei dat?" "Lenin." Zijn vrouw is er niet zo blij mee dat hij alles filmt. Hij mag van haar niet verder filmen op het moment dat de verpleegster hun dochter verschoont. De directeur is ook niet blij wanneer hij een jubileumfilm van de fabriek maakt. Hij filmt alles wat beweegt, een kijkje achter de schermen.. Maar van de directeur moet hij de film formeel houden. De directeur wil dat vier scènes uit de film worden verwijderd. Hij filmt zijn dochter. Wanneer die begint te huilen, vraagt hij zijn vrouw om de baby op te pakken en bij het raam te gaan staan. Zijn vrouw: "Was je blijven filmen als ze van het balkon was gevallen?" Naar het amateurfilmfestival in Lodz. "Dus je filmt alles wat beweegt." Dankzij het mooie jurylid Ania wint hij de derde prijs. Ze drinken na afloop samen een kop koffie. "Ik kan mezelf niet toegeven aan iets of iemand. Het is tijd om afscheid te nemen." Ze zoenen elkaar. Of is het een droombeeld? Zij: "Zien we elkaar nog?" Hij " Ja." Zij: "Misschien." Door de prijs mag hij een filmclub oprichten in een bijgebouw van de fabriek. Voor ieder filmpje moet voortaan vooraf een script worden ingeleverd, want de directie financiert. Iemand roept. Er is telefoon voor hem. Het is Ania. Wanneer zijn aandacht verslapt op het moment waarop zijn vrouw met de kinderwagen voorbij komt, vraagt ze: "Wie is dat?" "Mijn vrouw." "Ren achter haar aan!" Hij blijft verlamd bij de telefoon. Ze herhaalt: "Ren achter haar aan!" Hij wil films maken over mensen. En dan niet zoals het journaal mensen toont. Maar de directie is er niet blij mee. "We worden ontslagen. Ik weet het zeker. In Kafka zou de bus over de weilanden vliegen en niemand kan eruit." Hij krijgt een 16mm camera, met zoomlens. Voor het filmen van De Waarheid. Het is een Krasnogorks-3. Hij maakt een film over een dwerg die 25 jaar trouw bij de fabriek heeft gewerkt. Het is een groot succes. Het filmpje komt zelfs op de nationale televisie. Maar een film over de achterkant van de façade van het stadje is te kritisch en er worden zelfs mensen ontslagen. Bovendien is zijn vrouw inmiddels met hun dochtertje bij haar moeder ingetrokken. De directeur neemt hem mee buiten het dorp de natuur in. Dat zou hij moeten filmen! "Ik snap het. Alleen de natuur kan gezien worden zoals het is." Directeur: "Misschien."