Le Mépris (1963) van Jean-Luc Godard



1: Intro, camera op een rail met begintinteling in gesproken
vorm.
2: Paul en Camille op bed. Discussie over haar lichaam (de
eeuwige klaagzang van de vrouw) en of ze naar haar moeder zal
gaan.
3: Paul + assistente, die als tolk Frans - Engels fungeert,
ontmoeten een USA-producent en gaan gezamenlijk naar een
projecteerstudio.
4: Met "rushes" (Goden + zeemeermin, zee), inclusief
aanwezigheid van Fritz Lang.
5: Voor de studio. Lang neemt afscheid. Camille stapt bij de
USA-producent in een cabriolet. Paul loopt, Francesca
(assistente) fietst.

[Tussenshot met één van de goden]

6: Paul arriveert te laat in tuin van de villa, USA-producent
zegt hier iets van. Camille is boos. De USA-producent legt
contract aan Paul voor.
7: In de villa. Paul zal zich opfrissen, maar ziet Francesca
die zich net verkleedt. USA-producent roept van buiten (niet
zichtbaar) om z'n assistente. Paul is net onderweg naar de
badkamer (boven) wanneer Camille binnenkomt, ze is nog boos
op hem is en vertrouwt hem niet.
8: USA-producent en Paul staan (eerst in deuropening van
binnenuit gezien met de assistente), daarna voor het huis,
lopen via een pad naar beneden.
USA-producent: "Ik had gelijk."
Paul: "Waarmee?"
USA-producent: "Met het geld en z’n vrouw."
Camille is intussen ook beneden. Ze zegt naar huis te willen
omdat ze moe is.
9: Camille en Paul worden uitgelaten via tuinhek.
USA-producent omarmt Francesca wanneer ze terug naar 't huis
lopen.
Paul: "Komisch, maandag vond je hem fantastisch."
Camille en Paul lopen op een landweggetje parallel aan hek
van de villa.

[Tussenshot van de goden.]

10: Camille en Paul door een woonwijk. Paul met een krant onder
arm.
Paul: "Je was niet bij je moeder."
Camille: "We aten hier."
Ze hebben 't over in een woning of in een hotel wonen.
11: Binnenkomst appartement. Paul(antwoordend op wanneer hij
het contract zal tekenen): "Wanneer Paul terug is uit Spanje."
Paul neemt een bad. Camille zal de tafel dekken, maar in plaats
van dat te doen gaat Camille zich verkleden.
12: Camille heeft een zwarte pruik opgezet. Discussie vanuit
verschillende vertrekken, over of ze al/niet naar Capri zullen
gaan.
13/14: Paul in bad met sigaar en zwarte hoed.
Camille maakt opmerking : "Je bent eerder een ezel dan Dean
Martin"
Camille toont haar kleding en pruik. Ze loopt weer door
vertrekken.
15: Paul komt ook in woonkamer met een witte badhanddoek om.
Camille heeft de tafel gedekt. Ze loopt naar de slaapkamer;
komt terug met rode badhanddoek om en antwoord op waarom ze
niet naar Capri wil: "Omdat je een ezel bent."
Ze krijgt klap in haar gezicht. De ruzie/discussie verplaatst
zich naar de badkamer.
16: Ze gaan naar de slaapkamer. Paul pakt kleren in.  Camille
ontdoet zich van de pruik en loopt naar badkamer (gezien vanuit
woonkamer/eetkamer). De telefoon gaat. Paul neemt op. Camille
is nieuwsgierig, komt uit het bad en neemt de hoorn over.
17: Paul wordt uit slaapkamer gewerkt en sluit deur. In de
slaapkamer. Paul komt binnen.
18: Camille loopt weg met een deken en laken. De ruzie is
hervat. Camille in de woonkamer. Paul komt daar ook. Camille
maakt bank op als bed. Ze haalt een hoofdkussen. Paul zit op
bank. Camille gaat liggen met de voeten op z’n schoot. Camille
gaat naar badkamer Paul bekijkt een kunstboek dat Camille kreeg
van de USA-producent in de tuin van de villa.
19: De discussie gezien vanuit de woonkamer. Paul zit nog op
de bank, loopt vervolgens al pratend door verschillende
vertrekken.
20: Paul brengt de deken en het laken weer naar de slaapkamer
en gaat naar badkamer. Hij zit op rand van bad waar Camille
in zit. Camille leest vanuit het bad voor over overspel/moord,
als zijnde geen oplossing. Camille stapt uit het bad. Paul
heeft inmiddels op de rand van bad z'n overhemd dichtgeknoopt.
21: Camille gaat op haar buik op de bank liggen. Ze gooit de
badhanddoek af.
22: Paul (met flashback van Camille op buik op een dikke witte
vloerkleed): "Ik dacht altijd dat wanneer je me zou verlaten,
het de ergste catastrofe zou zijn. Daar zit ik nu in."
23: Camille (met flashback van Camille bij een bos en meer):
"Vroeger was alles als zorgeloze wolken."
24: Vervolg Paul met Camille op een blauw vloerkleed. Nog
enkele scènes met een voice-over, afwisselend van Paul en
Camille, inclusief een korte flashforward naar Capri en
flashback naar studio (scène 5)
Camille: "Discreet en vaag."
Camille (nogmaals): "Vroeger was alles als zorgeloze wolken."
25: Paul gooit badhanddoek over haar lichaam: "Kijk niet zo."
Camille: "Het is jouw schuld."
26: Paul pakt een stuk papier en leest een gedeelte voor.
Onderwijl loopt hij naar de studiekamer door een open gedeelte
van deur (er zit geen glas in) en sluit de deur achter zich.
Hij doet een vel papier in de typemachine en gaat denken +
typen.
Camille stapt ook door het open gedeelte van de deur. Ze is
inmiddels gekleed in een jurk: "Wat heb je, ik hou van je als
van te voren."
Ze kust 'm op voorhoofd.
Camille: "Wat deed je, hield ik niet meer van jou?"
Paul: "Dat zei ik je al."
Camille: "Dat was ik al weer vergeten."
Paul: "Geen draaiboek, dan verkopen we de woning."
Camille loopt intussen door het gangpad onder een trap door,
er ligt een verfblik en klaarstaande behangspullen. Ze loopt
vanuit de slaapkamer naar de woonkamer, keert bij het raam,
loopt terug, loopt nu om de trap heen.
Camille: "Maar ik hou van jou, en ik vind dat allemaal stom.
Zeg Prokosch dat je mee naar Capri rijdt."
Ze gaat op het bureau zitten. Paul stopt met typen en kijkt
omhoog met een hand onder z’n kin.
Paul: "En jij?"
Camille: "Ik hou van jou, de woning wil ik houden. Wil je niet
schrijven dan doe je dat. Geloof je dat ik niet van je hou,
dan vergis je je, dus kus me."
Paul pakt haar arm. Intussen gaat telefoon. Paul laat los.
Camille staat op. Paul vervolgt het typen. Camille zit in de
slaapkamer te telefoneren met Prokosch. Paul komt na tijdje
binnen en krijgt de hoorn aangereikt.
27: Camille ruimt intussen af en laat eetgerij in de keuken
vallen. Ze haalt het stuk papier uit typemachine,  loopt door
opening in deur.
Camille: "Neem je ideeën uit je kop, steel ze niet van anderen."
Paul, intussen in woonkamer: "Wat is er nou weer!"
Paul zegt dat ze vroegen of ze naar Capri kwamen. Paul heeft
gezegd dat het van Camille afhing.
Camille: "Je bent ziek. Je weet dat 't van jouw afhangt." Paul:
"Hoezo? Heb je wat met Prokosch?"
Camille: "Jij arme wicht."
Paul: "We moeten praten."
Ze gaan zitten bij kamertafel. De camera gaat van de één naar
de andere, langzame horizontale bewegingen.
Paul: "Voor de telefoon ging, zei ik dat ik het niet wilde,
uit twijfel aan jouw liefde."
Camille staat als eerste op, kijkt uit raam. Dan doet Paul
’t zelfde. Ze lopen door kamer en slaan elkaar, Paul schreeuwt.
Camille: "Juist, ik hou niet meer van jou."
Paul: "Waarom, gisteren hield je nog van me."
Camille: "Ja, zeer. Nu is het voorbij."
Paul: "Is er een reden."
Camille:"Ja, zeker."
Paul:"Welke?"
Camille:"Weet ik niet. Praten we er niet meer over."
28: Camille doet vest om en opent voordeur.
Paul:"Camille, Camille!"
Hij doet stropdas goed. Camille draait zich voor de trap om:
"Ik veracht jou. Wegens dat gevoel hou ik niet meer van jou.
Ik veracht je."
29: Paul doet z’n colbert aan, haalt een pistool achter de
boeken vandaan en draaft achter haar aan en stapt bij haar
in taxi.
Paul: "Nu overdrijf je."
Camille: "Vergeef wat ik je gezegd heb."

30: Schouwburg, oefeningen op het toneel, discussie over al
dan niet naar Capri gaan. Vanaf het toneel gezien zit Camille
en Lang links van het gangpad, met direct achter hen Francesca.
Aan de andere kant van het gangpad zitten Paul en de
USA-producent.
31: Voor de Schouwburg; Lang + Francesca + USA-producent rijden
weg. Camille en Paul stappen op straat.
Paul: "Als je niet wilt, zal ik je niet dwingen."
Camille: "Jij dwingt me niet, het is het leven."

32: Borstbeeld van Camille met alleen water achter haar (geen
lucht) ze draagt een zonnebril op. Op een boot met een camera,
Camille gaat met USA-producent, Francesca en bootbestuurder
weg (vanaf kust gezien).
33: Paul hoog op een rots kijkt uit over de zee. Lang staat
op de achtergrond en praat met Paul die naar Lang komt. Ze
praten over Odysseus en Prokosch (dictator volgens Lang),
lopen samen al discussiërend naar beneden.
34: Camille loopt op het vlakke dak van de villa die op rots
aan zee is gebouwd. Paul is later ook op het villadak en roept
om Camille, kijkt bij de rand van de woning naar beneden en
ziet Camille en USA-producent in een ruit elkaar kussen.
35: Lang en Paul lopen de trap af naast villa. Paul krijgt
een pistool van Francesca die dat op boot had gevonden.
36: In de woonkamer van de villa met panoramaramen met zicht
op de zee. Paul laat aan Camille merken dat hij haar met
USA-producent zag. De USA-producent laat Camille speciaal
uitzicht naar buiten toe zien door open haard. Paul komt tussen
hun. Ik ga het scenario niet schrijven USA-producent(na
vertaling door Francesca): "Waarom?" Paul: "Kan ik eerlijk
zijn?"
Camille loopt bij hun weg.
USA-producent: "maar natuurlijk", en doet z'n hand op schouder
van Paul.
Paul staat op en loopt weg: "Ik schrijf voor het theater. Geen
film."
Hij loopt onrustig door het vertrek.
USA-producent (via Francesca): "U vergist zich."
USA-producent:"Nee!", en slaat tegen het panorama raam.
USA-producent: "U hebt misschien gelijk. Maar om films te maken
zijn dromen onvoldoende."
USA-producent loopt weg en roept tegen Francesca: "Lang." en
sleurt Francesca met zich mee naar Lang: "Prokosch wil u
spreken."
Lang: "Beveelt hij of vraagt hij?"
Francesca: "Hij vraagt."
Lang staat op en zegt tegen Paul: "Men moet lijden."
37: Van bovenaf villa in beeld.
Paul komt zijkant van villa en roept om Camille. Hij gaat het
dak op (breder wordende trap). Camille ligt naakt te zonnebaden
op haar buik met een boek in de opengeslagen op haar achterwerk
(positie X1). Paul gaat naast haar zitten, pakt het boek,
discussiëren waarom hij het scenario niet wil schrijven.
Camille: "Je doet 't toch."
Paul: "Nee."
Camille: "Jawel (doe zonnebril af, ik ken je)."
Paul: "Voor 't huis. Beslis jij maar. Zeg je nee dan gaan we
naar huis.
Camille: "Je bent sluw."
Paul: "Nee, waarom ?"
Camille: "Achteraf dan is het mijn schuld."
Paul: "Nee. Ik vraag je er toch om."
Camille: "Zal ik je zeggen (gaat staan) wat je moet doen ?"
Paul: "Nee."
Camille: "Dan schrijf je 't ondertekent 't."
Camille heeft badhanddoek (geel) om. Paul staat ook en loopt
naar haar toe: "Ik zag hem jou kussen."
Camille: "Ik weet 't."
Paul: "Waarom hou je niet meer van me?"
Camille: "Zo is het leven."
Paul: "Waarom veracht je me ?"
Paul loopt achter Camille aan rustig over het dak, Camille
draait plotseling om: "Zeg ik nee, en moet ik sterven ! Camille
loopt trap af Paul komt versnelt achterna en pakt haar in de
nek. "Zeg 't of ik doe je pijn."
Camille duwt 'm weg: "Waarom zou ik je accepteren?"
Ze lopen intussen trap naast huis af en komen Francesca tegen.
Camille: "Zodat we de woning kunnen betalen. Ik wil nooit meer
typen".
Paul: "OK dat je me veracht."
38: Lopen trappen af naar zee. Camille bij aanraking door Paul:
"Laat me. Ik hou niet meer van jou."
Ze gaan op laatste deel van de trap zitten.
Paul: "En je veracht me weer?"
Camille: "Dat zal ik."
Paul: "Waarom. Er moet toch een reden zijn.?"
Camille kijkt Paul aan: "De reden ben jij."
Paul: "Hoezo ik?"
Camille: "Weet ik niet, maar jij bent geen man. Het is te laat."
Paul: "Ik weet dat je me veracht: omdat ik je eergisteren met
hem heb laten rijden. Klopt 't? En zo-even op de boot.
Hetzelfde. Jij draait totaal door. Ik heb 1000 fouten, maar
dat niet."
Camille: "Ik vergeef je nooit. Ik hield zo van je. Dat is nu
uit. Ik haat je omdat je me niet beroert. Je mag huilen."
Camille loopt verder over een stuk rots bij zee.
Paul komt achterna: "Dus pakken we en rijden we weg."
Camille: "Ik blijf hier, jij kunt gaan."
Paul: "Kom toch Camille."
Camille: "Nee."
Paul: "Ik blijf ook. Prokosch zal ons eruit smijten." Camille:
"Begin niet weer."
Paul: "Toch."
Camille gooit badhanddoek weg en gaat buiten beeld achter het
rotsachtige gedeelte ’t water in. Paul kijkt en loopt
ijsberend. Camille haar blote achterkant is in het heldere
water te zien.
39: Paul wordt wakker op dezelfde plaats tegen de rots met
hoed over ogen. Stem van Camille bij dit beeld: "Lieve Paul.
Ik vond de revolver en nam de kogels eruit. Omdat jij niet
gaat, ga ik weg."
Paul wrijft in z'n ogen en doet de hoed omhoog.
Voice-over van Camille: "Ik rijd met Jeremy Prokosch naar Rome.
Daar leef ik wel alleen in een hotel. Ik omarm je. Camille."
40: Camille en USA-producent in een de rode cabrio bij een
benzinestation.
USA-producent: "Vol!!"
USA-producent: "Wat ga je doen in Rome.", herhalend in
gebrekkig Frans. Camille beeld uit dat ze typiste (steno)
wordt.
USA-producent: "You're crazy. Ben je gek!?"
Camille: "Wat, nee, stenotypiste!"
USA-producent loopt rond: "Camille wat denkt u van mij?"
Camille: "Stapt u in uw Alfa Romeo, dat zien we later."
41: Geluid van een startende auto en een close-up van de laatste
letters van de brief (tekst langzaam door beeld): "Ik omarm
je." Camille en USA-producent rijden weg.
43: Brief close-up met "Adieu Camille." Geluid van toeteren
gevolgd door een geluid van een botsing.
44: Cabrio tussen vrachtwagencombinatie met de USA-producent
en Camille over de deuren hangend.
45: Paul met koffer. Francesca komt van het dak af: "Een
telefoontje uit Rome, ze zijn dood." Paul loopt verder op het
dak, waar Lang bezig is met filmopnamen en neemt afscheid.

                         **  Fin.  **