Madame Bovary (1991)

Locaties: Tostes, (Rouen), Yonville



[Huwelijk dokter Bovary met boerendochter Emma]
Emma: We beginnen een nieuw leven.
Léon: Ervaart u ook dat boeken uw gedachten verwoorden? Zelfs
de precieze omschrijving van uw meest intieme gevoelens?

Geboorte van dochter Berthe

Félicité (meid):Men zei dat er mist hing in haar hoofd. Toen ze
getrouwd was, was het over.
Emma: Maar bij mij is het ná mijn huwelijk begonnen.

Pastoor: We zijn geboren om te lijden, zegt Paulus.
Emma: Ik ben gek.

Apotheker: Quartier Latin, bruisende wijk in Parijs.

Ze voelde zich ongelukkiger, nu zij verdriet had gekend en wist
zeker dat dit niet zou eindigen.

[..]

Rodilphe Boulanger: Ze is hem vast zat. Liefst zou ze in de stad
gaan dansen. Arm vrouwtje. Dat snakt naar liefde, als een vis op
tafel naar water.
Rodilphe: Die mensen hebben nog nooit iets gezien. Provincialen
middelmaat verstikt het bestaan.

Ik mis zoveel in mijn eenzaamheid. Had ik maar een levensdoel,
genegenheid. Met iemand naast mij zou ik alle hindernissen
overwinnen.

..gekwelde zielen. Die zoeken droom en actie, zuivere passie en
vurig genot. Alleen passie telt op deze aarde. Het is een bron van
heldhaftigheid, geestdrift, muziek, kunst, alles.

En toch zullen zij ooit in liefde verenigd worden, omdat zij voor
elkaar geschapen zijn.

Door welk toeval ontmoetten wij elkaar?
Zoals twee wateren die moeten samenvloeien. Zo zijn wij
samengekomen.

Nog nooit zag ik iemand die zo aantrekkelijk was.

Toch bracht een onstuitbare drang me weer bij u. Uw
engelenglimlach is onweerstaanbaar. Een man laat zich meeslepen
door wat mooi, bekoorlijk, aanbiddelijk is.

Emma: Ik heb een minnaar. Ik heb een minnaar.

[..]

Ze betreurde haar braafheid al een misdaad. Weer dacht zij met
vurig verlangen aan haar minnaar. Het vrat aan haar ziel.

[..]

Léon: Vaak schreef ik u brieven die ik dan weer verscheurde.
Emma: O, maar waarom?
Léon: Omdat ik u heb bemind. Hadden we elkaar maar eerder
ontmoet.
Emma: Soms dacht ik daar aan.

Hij was eerder haar minnaar dan andersom.

[..]

Chabrol (de filmregisseur): "terugkeer naar het normale leven
steeds ondraaglijker. Een werkelijkheid zo mooi als een droom.