Nazomeren in Savoie / Alpen (2004)


Zaterdagochtend om 7 uur arriveren mijn zus en ik bij Utrecht
CS om de liftster op te halen. Ze heeft gereageerd op mijn
internetoproepje. Vooral in verband met het saaie stuk
Autobahn, wat ik door en door ken, vind ik het prettig om
onderweg gezelschap te hebben.

Ze is freelance filmmaakster. Haar originele naam heeft z'n
oorsprong in het feit dat ze een Finse moeder heeft, met
minstens zo'n originele naam. De liftster gaat vanaf medio
volgende week druiven plukken in Frankrijk bij Macon, niet
ver van Geneve.

Tot het Zwitserse Freiburg houdt ze ons gezelschap. Daar
wonen vrienden van haar. Uit haar verhalen blijkt dat ze veel
vrienden in het buitenland heeft wonen. Dat ze ook een
filmkenner is, zorgt er voor dat we het veel over film
hebben. Toevallig heb ik een cd met muziek uit films van
Almodovar bij me met muziek uit diverse van zijn films uit
de periode voor 1998.

Onze eerste overnachting is net in Frankrijk, 10 kilometer
ten zuiden van Geneve. Ik vertel mijn zus wat ze bij de
receptie van dit hotel kan verwachten: een rossig slank
dametje, typisch bleke sproetenhuid, met krullend haar en
een gemaakte lach. Ze schiet al in de lach. Dat had ik niet
moeten zeggen.

Voor culinaire hoogstandjes moet je uiteraard in Frankrijk
zijn. Hoe ontbijt de Fransman? Hij snijdt een stuk
stokbrood doormidden, smeert op beide helften een plak
boter, lepelt abrikozenjam op 1 helft en plompt de andere
helft hier weer tegen. Daarna dipt hij het boord in warme
chocolademelk.
Voila. Eet u smakelijk!

Zondag rijden we eerst naar Annecy Le Vieu aan het
Lac d'Annecy. Naar 1 van mijn favoriete plekjes in deze
regio. Daarna spreken we via sms af met Agata. Helaas is
zij vanavond niet in de gelegenheid om net als vorig jaar
in hetzelfde restaurant te dineren (ik vier graag
ontmoetingsdagen, verder houd ik niet van festiviteiten).

Ik sms dat we ook eerder op de middag kunnen afspreken om
ergens wat te drinken. Dat is okay.

We ontmoeten elkaar op de plek waar ik haar een jaar
eerder voor het eerst zag. Ze heeft haar Amerikanische
Freund meegebracht. Ze lopen hand in hand. De Amerikaan
voert voornamelijk het woord op het terras. We halen
herinneringen op aan het grandioze weekend met de twee
andere Poolse dames in de bergen.

Na het drinken (in een schaduwplekje), kopen we nog een
ijsje en lopen in het zonnetje later langs het water waar
mijn toestel nog een foto van ons 4-en maakt. (Er zijn
twee foto's dit tafereeltje. In beide gevallen kijkt ze
naar de grond.)

Aan het einde van de middag laat ik mijn zus nog zien
waar Monika woonde (het meisje van de paarden). We zien
een schim van bazin Kay in de stal. Ik rijd door en even
verderop genieten we vanaf een hoger gelegen plek van het
uitzicht op het dorpje in deze hoogvlakte.

's Avonds eten we overheerlijke zalmsalades in een Mexicaans
restaurant, te Nyon. Met een prachtig uitzicht op het meer, en
daarachter de bergen en besneeuwde toppen in Frankrijk.

Maandag lijkt veel moois te brengen: De lucht is om 9 uur
al nagenoeg volledig blauw. We besluiten volop te profiteren
en een grote route door de bergen te maken:
Annecy Le Vieu (waar we bij dit mooie weer direct maar een
fotosessie bij de steen maken)
Col de Forclaz (uitzicht over het meer);
Net in Albertville linksaf de bergen in richting Beaufort;
onderweg nog een omleiding via een nog hoger gelegen
bergweggetje (bloemrijke tuinen);
een prachtig uitzicht bij een bergmeer met stuwdam;
Het ruige skigebied van Val D'Isere;
Col de L'Iseran;
In Albertville nemen we een budgethotel met stapelbed.
We dineren in het Casino cafetaria naast de Géant: pasta.

Dinsdag rijden we via het kasteel van D.A.F. de Sade te
Miolans via de kortste route naar Annecy. Een wat minder
bekende en rustige bergroute. Het is vandaag bewolkt. In
Annecy gekomen regent het zelfs een beetje. Dat is een
goede aanleiding om eens een paraplu aan te schaffen.
1 met alle kleuren van de regenboog.

Woensdag blijven we in Annecy. We picknicken bij het
meer. Wanneer we terug naar de auto lopen, zien we nog een
verliefd stel in het water. Hun kleding ligt op twee
hoopjes aan de waterkant. De vrouw roept "amour" en ze
omarmen elkaar (beiden met bloot bovenlijf).

De laatste donderdagmiddag in Annecy. We wandelen door het
centrum en de stadsparken. Een vuilnisbak maakt geluiden. Er
zit een rat in. Grappig hoe de oogjes omhoog kijken wanneer
we in de bak kijken. Tot slot zonnen we bij het meer.

Even verderop ligt een aanstaande moeder te zonnebaden. De
buik zit hoog. Volgens mijn zus is het vermoedelijk haar
eerste kind. Ze is langdurig in het water. Een beetje met een
ongerust gevoel zoek ik af en toe haar kopje boven de
waterspiegel op. Wanneer ze uit het water komt, doet ze het
badpak uit. Ze zit naakt, omhuld door een grote badhanddoek.
Zonder al te veel in die richting te kijken, zie ik dat ze
een strakgespannen lichaam heeft. Mijn zus, die beter zicht
op de zwangere vrouw heeft, bevestigt dat. Aangekleed en op
de zij gelegen, aait en masseert ze de buik.

De laatste middag gaan drie meiden op avontuur in een klein
opblaasbootje. Na afloop zitten ze druk te kletsen.
"Het schouderbandje zakt af", zeg ik.
"Dat had je niet moeten zeggen, ze heeft jou gehoord."
Ze doet het bandje namelijk weer op z'n plek, onderwijl druk
babbelend.
Inmiddels hebben ze hemdjes aangetrokken. Net wanneer we
opstaan om naar de auto te gaan worden de bikinitopjes
losgetrokken en onder de hemdjes vandaan getrokken.

Op donderdag staat - afhankelijk van het weer - Col de Aravis
of Col de Madelaine op het programma. Eerst kopen we 6
flessen rode wijn uit de regio Savoie bij de Carrefour.
Daarna rijden we naar de Madelaine. Een wegomleiding in
Albertville brengt ons even in de war, omdat er nergens een
"einde deviation" aangegeven staat. Maar ik realiseer me dat
we inmiddels al op de juiste weg zitten.

Na de twaalfde haarspeldbocht worden we begroet door 407
schapen die met de afdaling bezig zijn. Ze snijden de bocht
af. Het is ongelooflijk dat zo'n schaap van een behoorlijke
hoogte, minstens 2 meter, kan springen zonder iets te
breken.
Het hoger gelegen deel van de col zit helaas in de bewolking
verborgen en het uitzicht richting Mont Blanc is ook niet
helder te noemen. Dat heb ik in het verleden wel anders
meegemaakt.

In Albertville halen we 6 flessen witte wijn uit deze regio
plus 6 flessen rosé afkomstig uit de Provence en een
opvallend kleurrijk blik met 5 liter Mexicaans bier met een
tequila aroma.

De vrijdagse terugweg op de Duitsche Autobahn is redelijk
druk. In Baden Baden begint het verkeer te stokken. We
besluiten in het wegrestaurant te dineren. Later die middag
doen we de inkopen bij Hockenheim (ik haal altijd honing
uit Deutschland). Rond 21 uur zijn we thuis.

Johan
11 t/m 17 september 2004