Hong Kong (2009)


Dit verslag is het vierde deel van een grote rondreis door China &
Tibet. In "Hong Kong" beschrijf ik een kort afsluitend bezoek aan
deze metropool. Het is vandaag zaterdag 20 juni. Tijdens het
verblijf in Hong Kong ben ik met mijn gedachten vooral veel bij
May. Wil je meer over May weten, lees dan het verslag over Zuid-
China.



Bij de deur van de boot staat een jonge vrouw met een mooie
glimlach. Ze draagt een brilletje en heeft flaporen. Geinig.
Ik bestel thee bij haar aan een loket wanneer we varen. En ik
stuur een sms naar May met het tijdstip waarop ik verwacht bij het
hotel in Hong Kong te zijn. De boot vertrekt om 8:30, volgens Suus
zullen we rond 11:00 bij het hotel arriveren.

Hong Kong is in 1997 door de Britten aan China teruggegeven, maar
heeft een aparte status met een eigen overheid, pers en munt. Om
het bevolkingsaantal niet te laten verdubbelen, mogen er slechts
150 Chinezen per jaar vestigen. Dat geeft weinig hoop voor mij om
in Hong Kong met een Chinese te gaan leven.

De havens en hoogbouw van Hong Kong komen in zicht. Bij aankomst
moet weer een gezondheidsverklaring worden ingeleverd. De angst
voor de Mexicaanse griep lijkt hier groter dan in Nederland. Ik
heb tijdens de reis regelmatig mensen, vooral jonge vrouwen, met
mondkapjes gezien.

Vanuit de terminal gaat een roltrap rechtstreeks naar de lobby van
ons hotel. Toch worden we weer keurig opgevangen door een
plaatselijk gids. Suus kent de stad goed omdat ze hier een paar
maanden heeft gezeten tijdens een studieonderzoek naar het leven
van expats. Handig om iemand bij je te hebben die de stad kent. In
de lobby kijk ik rond of May er misschien is. Maar eigenlijk
geloof ik daar niet meer in.

We moeten eerst twee kamers delen. Vanaf 14:00 zijn de andere
kamers ook beschikbaar. Het is heet op straat. We wisselen het
overgebleven Chinese geld om naar Hong Kong dollars bij een
wisselkantoortje in Chungking Mansion (geen provisiekosten). Ik
negeer de Indiërs die een maatpak voor me willen maken en loop met
de groep mee naar Starbucks in de buurt van de kade. Daar bestel
ik een saucijzenbroodje.

Met de Star Ferry gaan we voor 2HK$ naar de overkant. In een
kantoortoren van de Bank of China mogen we gratis naar verdieping
43 voor een uitzicht over de stad. Daarna nemen we de Peak Tramway
(22HK$ enkele reis) naar Victoria Peak. Bij Délifrance eten we
broodjes en genieten van het uitzicht. De bus terug naar het
centrum kost 8,20HK$. Daar stappen we over op lijn 2 van de metro
en twee haltes verderop zijn we bij het Kowloon Park, en dat is in
de buurt van ons hotel.

Suus vraagt iedereen naar een top 3 van de reis:
  3. De Verboden Stad
  2. Tibet
  1. Vrouwen in het algemeen, en 1 in het bijzonder

Na een korte pauze in het hotel, lopen we naar Temple Street waar
’s avonds eettentjes op straat verschijnen. Naast de met airco’s
beplakte hoogbouw hangt naast bijna iedere appartement wel was.
Ik bestel rundvlees met ananas. We maken de fooienpot op door het
eten daarmee te betalen. Daarna lopen we naar de lichtshow aan de
kade die om 20:00 begint. De meeste gebouwen aan de overkant
worden op een kunstige manier verlicht, min of meer op het ritme
van de muziek, een lichtorgel zou je kunnen zeggen. Dit spektakel
trekt veel publiek. Omdat het nog erg warm is, loop ik nog wat
door het park en koop water en ontbijt bij 7-Eleven. Ik kan bijna
alleen maar aan May denken.

Zondag 21 juni. Rond 9:00 breng ik de spullen van mijn kamer naar
die van Suus. Ze heeft twee kamers geregeld waar we vanmiddag nog
kunnen douchen, haar eigen en die van de gezusters hamster. De
andere kamers zijn niet meer nodig. Met de metro gaan we voor 5HK$
naar station Prince Edward. We bezoeken de bloemenmarkt en
vogelmark. Die laatste is een echte mannenplek.

Na het bezoek aan de Street Market gaan we voor 10,5HK$ naar
Central. Daar gaan we met de mid level escalator in een serie
roltrappen 800 meter de hoogte in. Dit is de langste roltrap ter
wereld. Lopend gaan we naar beneden. Ergens halverwege eten we bij
een Amerikaans/Mexicaans restaurant. Ik bestel Taco beef en cola
(38+18). Uitstekend eten. Het leven in deze stad is wel duur
wanneer je China gewend bent. Maar zo te zien red ik het net met
mijn laatste HK$. Voor 8,50 gaan we met de metro terug naar het
hotel.

In het Kowloon Park ga ik bij de bibliotheek van het Hong Kong
Research Center internetten. Er staan vier computers. Het is hier
lekker koel. Boven mijn scherm zie ik de mooie bruine ogen van een
jonge vrouw die tegenover mij zit. We glimlachen naar elkaar
wanneer ze de zaal verstoord met de ringtone van haar mobiel: "I’m
a big, big girl."

Daarna eet ik een broodje met kaas, ei en tomaat en rijstcrackers
bij de centrale vijver in het park. In de schaduw van de bomen
heeft een groep Filippijnse hoertjes zich verzameld. Korte rokjes,
uitdagende dansen met een man waar ze de blouse van losknopen.
Bah, een vieze bierbuik. De dames trekken veel bekijks.

Rond 18:00 douche ik in de kamer van Suus. Aad komt langs om de
fooi voor Suus te innen. De bagage kan op deze kamer blijven.

Omdat ik niet meer bezweet wil raken, zit ik nu in de lobby van
het hotel met mijn aantekeningenblokje. Hoe was Hong Kong? Druk,
en erg warm. Wat dat betreft zaten we laat in het seizoen. En ik
kom tot de conclusie dat ik Singapore meer geschikt vind voor een
stopover naar Australië. Ik heb hier wel alles met de groep
meegedaan. Ter afleiding, want anders zou ik alleen maar meer gaan
piekeren. Typische kenmerken van Hong Kong: het verkeer rijdt
links, Engelse kentekenplaten, rode Toyota Crown taxi’s die op lpg
rijden.

Rond 20:00 worden we door een bus naar het vliegveld gebracht. Aad
houdt onderweg een afscheidspeech. De rit duurt ruim een half uur;
korter dan voorspeld. Ondanks de schrik in het begin, viel de
groep uiteindelijk nog mee. Af en toe heb ik mijn grote vriend Dick
even tot de orde moeten roepen door te zeggen dat hij valium moest
innemen (hij hapt veel te veel). Zelfs wanneer dit verslag hem vijf
jaar na het plaatsen ervan onder ogen komt, kan hij nog niet tegen
een fleugje ironie omtrend zijn karakter. Lieve lezers, Dick is me
zelfs begonnen te stalken...

Het vliegveld ligt op een schiereiland aan de zuidkant van de
stad, is modern en overzichtelijk. Mijn tas weegt 18,3 kilo. Een
volgende keer zou ik minder kleding mee kunnen nemen. Wel meer
korte broeken. Op de handbagage komt een keuringsstickertje van de
KLM.

Om 23:05 koppelt het vliegtuig los. Maar halverwege het taxiën,
stopt het toestel. We krijgen te horen dat er iets mis is met een
hoogtemeter. De bemanning probeert dat eerst zelf te repareren. Na
een half uur horen we de gezagvoerder weer. We gaan terug naar de
gate, want er moet een monteur bij komen om het probleem te
verhelpen. In de tussentijd delen de stewardessen en stewards
drinken, koekjes en een mars uit. Er zijn overigens meer stewards
dan stewardessen. Omdat het middernacht is, val ik al even weg.

Maandag 22 juni. Aad schreeuwt me wakker. Ik heb volgens hem een
serviceronde van de stewardess gemist. Hij weet ook al dat ze nog
single is. Ze heeft zo’n typisch Hollandse kop. Niet mijn type. En
volgens mij is ze niet zo jong meer. Ik was al blij dat de rest
van de groep een eind naar voren zat, en ik een rustig plekje
naast het raam heb. Naast mij op rij 39 zit een ouder echtpaar
onder hun dekentjes gekropen. Wanneer de reparatie is gedaan,
moeten er nog logboeken worden bijgewerkt. Over een half uur
zullen we een nieuwe poging ondernemen om Hong Kong te verlaten,
aldus de gezagsvoerder. Eén van de stewards is van oorsprong
Chinees, hij vertaalt steeds de Engelse omroepberichten.

Ik ben gewend dat vliegtuigen aan het begin van de startbaan nog
even helemaal stil staan, maar deze maakt een rollende start. Als
avondeten krijgen we noedels met kip, salade, een cakeje en fruit.
Het ontbijt bestaat uit pannenkoekjes, een broodje, fruit en
vruchtenyoghurt.

Schiphol

Om 8:30 landen we op Schiphol. Het ophalen van de bagage en
paspoortcontrole gaan vlot. Om 9:30 zit ik al in de trein op weg
naar huis.


Met twee camera’s heb ik 2652 foto’s gemaakt. Daarnaast in een A6-
formaat schrijfblokje 95 bladzijden met aantekeningen opgetekend.
Samen met vele mooie herinneringen heb ik mijn ervaringen in dit
vierdelige reisverslag verwerkt.

We hebben ontzettend veel mazzel gehad met het weer. Van Suus
hoorden we dat de groep voor ons in Tibet regen heeft gehad en ze
hadden meer problemen met de hoogte. Net als in Vietnam en
Cambodja heb ik veel van mooie en lieve vrouwen genoten.

Ik vond China minder grauw, vies en arm dan verwacht. De mensen
waren over het algemeen iets minder vriendelijk dan in Vietnam. Ik
heb me veel rompslomp bespaard door met Djoser te reizen. Hotels
en het vervoer waren geregeld en de aangeboden excursies, die ik
heb meegedaan, waren over het algemeen prima verzorgd. Suus heeft
bij haar eerst zelfstandige reis als begeleidster erg haar best
gedaan om het ons naar ons zin te maken. Op het evaluatieformulier
heb ik geschreven dat de eerst of laatste nachttrein vervangen zou
kunnen worden door een binnenlandse vlucht. Maar ik begrijp dat de
kosten daarmee omhoog zouden gaan. Op Canton na had ik geen van de
steden willen missen. Dit is net als Vietnam & Cambodja een
juweeltje in het programma-aanbod van Djoser.

De grootste shock was toch wel het cultuurverschil. Je weet soms
echt niet wat je aan de mensen hebt, en er kan veel verwarring
zijn. Niet zozeer door een taalprobleem, maar de gewoontes in
China zijn soms ook heel anders. Chinezen eten ook ander Chinees
dan het Chinees dat wij kennen. Bij ons is dat op de westerse
smaak gericht en lijkt het meer op eten uit Indonesië.
China is niet alleen een land van Han-Chinezen en communisme. De
minderheden in Yunnan maken het land bijvoorbeeld zeer divers. En
in de grote steden lijken de bewoners minstens zo vrijgevochten en
individualistisch als in vele westerse steden.

In mijn enthousiasme over Vietnam schreef ik gekscherend dat ik
alvast mijn volgende reis naar dat land zou boeken. Maar het is
anders verlopen. Ik ga namelijk de laatste week van oktober en
eerste van november naar Zuid-China. Overigens kreeg ik geen
contact met May omdat ik de berichtjes naar een verkeerd
telefoonnummer stuurde...

Johan (18 oktober 2009)