De tweede trip met Weiwei in Europa gaat naar München en Salzburg. Ik heb nog steeds geen auto, dus bezoeken we locaties waar je met een auto eigenlijk weinig te zoeken hebt. Op 8 juni heb ik op www.bahn.com/nl treintickets geboekt. Heen op woensdag 21 augustus en op donderdag 29 augustus terug. Het was lastig om tickets voor de basisprijs te vinden. Die zijn op de heen- en terugreis 49 euro. En van München naar Salzburg retourtjes voor 14,50 euro. Per boeking komt daar nog 8 euro bij. Naast vroeg boeken, is het een kwestie van de juiste dagen en tijdstippen uitzoeken om enigszins betaalbare tickets te vinden. Net als voor Parijs heb ik via www.airbnb.com kamers in appartementen geboekt. Zodat we zelf kunnen koken. Om de kosten te drukken. We nemen onder andere weer chocoladepasta, magnetronrijst, noedels en worst mee. En mueslirepen, fruitrepen en yoghurtbiscuits. Een andere voordeel van een appartement, is dat je een inkijkje krijgt in het Duitse en Oostenrijkse leven. In München hebben we de populaire Neuschwanstein Castle Tour door Mikes Bike Tours geboekt. Op minder dan twee uur van München.
Woensdag 21 augustus acht uur treinen naar München. Om vijf voor half negen nemen we in Utrecht de ICE naar Basel. Voor beiden de eerste keer met zo'n trein. We zitten comfortabel aan een tafel. Soms 200 kilometer per uur, maar er zitten ook stukken van 300 tussen. Veel zitplaatsen zijn nog leeg. In Duisburg stappen we over op een ICE naar München. In deze trein staat de airconditioning veel te koud. Had ik maar sokken aan. Tijdens de snelle stukken gaan we door een aantal tunnels. Weiwei geniet van het heuvelachtige landschap. München Het is bijna kwart over vier wanneer we arriveren. Ik ben nog nooit eerder in München geweest. De stad lijkt schoon en rustig. In ruim twintig minuten lopen we naar het appartement van Lea. Ze is kleding- ontwerper. Lea is klein en tenger en maakt een overvriendelijke indruk. Ze heeft folders en plattegronden van de stad. We huren haar kleine studentenwoning. Het meubilair en de lampen lijken uit de jaren zeventig te stammen. En spullen die ze aan een verblijf in India heeft overgehouden, zoals een deken die als gordijn dient. De huur is een tikkeltje duur voor zo´n kleine ruimte, maar we hebben alle privacy want keuken en badkamer hoeven we niet te delen. Helaas is er geen magnetron, maar de magnetronrijst kunnen we ook bakken.
Om de hoek zit een Lidl. Potjes jam zijn hier slechts 99 eurocent!
Na het eten doen we een rondje door de omgeving. Je moet opletten
met de smalle fietsstroken. In tegenstelling tot Nederland hebben
die geen afwijkende kleur. Ik waarschuw Weiwei een paar keer.
We zitten in de buurt van de technische universiteit, met veel
restaurantjes met schappelijk prijzen en aardig wat winkels.
Ook een Aziatische supermarkt.
In de buurt van het station zit restaurant Kashgar. We hebben nog
nooit eerder zo´n restaurant gezien. Ik wil wel graag naar het noord-
westen van China, maar Weiwei is bang dat zij als Han-Chinees gevaar
loopt. Volgens mij hoeven we ons geen zorgen te maken wanneer ik bij
haar ben. Maar feit is wel dat er in die provincie een groter risico
is op incidenten. Bij het Königsplatz zijn nog twee klassiek Griekse
gebouwen. Voor de glyptothek zitten jongeren met flessen wijn en
kaarsjes te genieten van de zomerse avond.
Donderdag 22 augustus. Om tien uur lopen we naar de Englischer Garten.
Een veel groter park dan ik verwacht had! Met frisse stroompjes en
veel groen. We lopen naar de Chinesischer Turm en lunchen op het
terras. Daarna naar het oude centrum. Langs het water zijn veel zon-
aanbidders. Onder een weg door komen we uit op het plein van het
Residenz Theater. In het hart van de stad zijn bierhuizen, terrassen
en gevels met bloemen in de vensterbanken. We zoeken het kantoortje
van Mike´s Bike Tours op. Daar gaan we morgen mee naar Neuschwanstein.
Vervolgens wil Weiwei graag ansichtkaarten (40 cent) kopen, want dan
kan haar broer plaatjes van Europa in zijn reisbureautje laten zien.
Op het centrale Marienplatz kunnen we water bijvullen. Daarna nog een
klein stukje naar de Frauenkirche. Jammer dat daar geen groot plein
voor zit. Er is simpelweg geen ruimte. De kerk is ingesloten. Binnen
staat in het begin een opmerkelijk cenotaaf van Keizer Ludwig IV.
Net als Weiwei ben ik onder de indruk van het kruis dat aan kabels
vooraan in het midden hangt.
We lopen via de kortste route langs de Obelisk terug naar het
appartement. Alles is op loopafstand en het is een aangename stad om
te wandelen. In Lidl kopen we fruit en sportshirts met lange mouwen.
´s Avonds komen vuurvliegjes op de lampen af die in het midden van
de straat hangen.
Vrijdag 23 augustus. Voor we vertrekken kunnen we achterin het Hoch-
bräuhaus naar het toilet. Na de uitleg over de tour krijgen we onder-
weg een video voorgeschoteld waarop Brad uitleg geeft over kasteel
Neuschwanstein, het leven en de mysterieuze dood van Ludwig de Tweede.
En zijn obsessie voor Wagner. Brad komt uit Zuid-Afrika en heeft een
'dodgy' accent. Op 12 juni 1886 overleden Ludwig en zijn psychiater
in het Starnberger Meer. Er is een kruismonument op de plek waar dat
gebeurde, maar wij zullen daar vandaag niet komen. Ludwig was nog
maar veertig. Zijn lichaam ligt in de Sint Michaelskirche in
München.
Brad gaat voor de theorie dat Ludwig in de rug is geschoten en er
geen sprake was van zelfmoord. Er is een röntgenfoto van zijn over-
blijfsels gemaakt die dit bevestigt. Brad voegt één en ander toe aan
de rondleiding die we later in Neuschwanstein zullen krijgen. Bij
voorbeeld over het houtsnijdwerk op zijn bed en zijn verloving met
Sophie, het zusje van Sissy. Drie keer is het huwelijk afgelast!
Ludwig en zijn broer zijn vrij afgezonderd opgevoed. Volgens Brad
kan dat verklaren waarom zijn broer uiteindelijk geestesziek werd en
Ludwig zelf een merkwaardige persoonlijkheid had. Ze woonden in
Hohenschwangau, het kasteel in het dorp. Op de plek van Neuschwanstein
stond eerst alleen een wachttoren van een voormalig kasteel. Ludwig
maakte tekeningen van hoe zijn droomkasteel zou moeten worden.
Hij was nog jong toen Neuschwanstein werd gebouwd.
We rijden eerst via autosnelweg 96 naar het westen en vervolgens over
de Romantische Strasse naar het zuiden. Bij aankomst in Hochschwangau
ontmoeten we Brad in eigen persoon met zijn Nederlandse vriendin Maaike.
De bus zat niet helemaal vol, maar toch is het een flinke groep.
Brad geeft ons de vrijheid om beide kastelen te bezoeken en het is ook
mogelijk om de kabelbaan te nemen en dan al zwevend terug te keren,
zodat je het kasteel vanuit de lucht kunt aanschouwen. Maar het meren-
deel van de groep blijft bij elkaar.
Na instructies over de fietsen rijden we door een mooi groene omgeving
in etappes naar de Alpsee, waar de gelegenheid is om te zwemmen in het
ondiepe water. Na een toertje rond het meer gaan we terug naar het
restaurant onderaan de Tegelbergbaan. Voor de lunch hebben Weiwei en
ik in de bus worstjes met zuurkool (7,90) en lasagne besteld (6,90).
Er staat een grote karaf met water op tafel.
We delen onze tafel met een gezellige Amerikaanse Chinees uit San
Francisco. Hij bestelt apfelstrudel na. Die moeten we met hem delen.
Hij is voor het eerst en nog maar kort in Europa. Begonnen in Parijs,
maar die stad beviel hem niet. Ik krijg de indruk dat zijn hotel in
een verkeerde buurt zat en hij misschien door de jetlag Parijs
onvoldoende heeft weten te waarderen. Later deze maand gaat hij naar
Spanje om de traditionele tomatengevechten mee te maken.
Na de lunch kunnen we voor 1,90 euro rodelen. Weiwei neemt een kijkje,
ik blijf in het restaurant om te rusten. (Zij is in staat om in de
bus slapen.) Wanneer bijna iedereen terug is, geeft Brad een kaarttruc-
voorstelling. Hij is goed! Dan gaan we met de bus naar een straatje
vanwaar we in ongeveer drie kwartier door een kloof met watervallen en
trappen naar het kasteel lopen. Een klein deel van de groep neemt een
bus. Maaike begeleidt ons tijdens de wandeling. Ze leert ons een truc
door 20 tellen naar het water in de waterval te kijken en daarna op
de rotsen ernaast te richten. Die bewegen dan namelijk!
Een kaartje van Neuschwantein en omgeving.
Wij liepen langs de Pöllatschlucht, met watervallen en trappen.
Op de St. Mary´s brug heb je het mooiste uitzicht op het kasteel.
Het is erg druk op de smalle brug. Het lukt me helaas net niet om daar
te zijn voor de zon achter een wolk verdwijnt. Om twintig over vier
groeperen we weer voor een tour door het kasteel. We hebben nummer 501.
Onze gids is een oudere blonde dame met een hoge stem en zeer sterk
accent. Zoals Brad al zei, duurt de tour 27 minuten. Je mag binnen
geen foto's maken. Wat erg jammer is, maar ook wel begrijpelijk.
Het is een beetje een fabriek zoals het verloopt. Eigenlijk zouden ze
een speciale tour voor fotografie moeten bieden, want sommige kamers
zijn bijzonder kleurrijk ingericht en hebben prachtige muurschilderingen.
Kamers zijn naar opera´s van Wagner ingericht. De slaapkamer staat bij
voorbeeld in het teken van Tristan en Isolde. In het laatste deel zijn
nog twee winkeltjes en een café. Na afloop krijgen we de gelegenheid
om een snack te kopen. Wij hebben nog eten bij ons.
Na een snelle afdaling is het tijd om afscheid te nemen. In de bus
betalen we de entree van 11 euro per persoon voor het kasteel. Dat
stond niet op het programma van de tour, dus krijgen ze van mij geen
fooi. Ik vind dat ze daar eerlijker in moeten zijn, in wat wel of niet
inclusief is. Om tien voor zes vertrekt de bus. De chauffeur heeft
een lucratief handeltje met bierflessen. Goedkoper dan een biertje in
het centrum van de stad, aldus Brad. Al met was het een mooie dag en
ze deden zeker hun best om er iets van de maken. Maar ik zou graag
meer tijd voor het kasteel hebben gehad.
Zaterdag 24 augustus. Allereerst gaan we naar het dichtstbijzijnde
postkantoor. Daar hebben we GoogleMaps voor. Na de lunch wandelen we
in ruim een uur naar Kasteel Nymphenburg. Al van ver hebben we mooi
zicht op het complex. Weiwei is onder de indruk van zwanen.
De favoriete vogels van Ludwig.
In de voortuin rusten we eerst uit. Op het bankje naast ons zit een
Chinese vrouw die in Frankfurt woont en als gids werkt. Ze heeft ook
tours naar Nederland gedaan. Heidelberg is een favoriet van haar.
We zien twee zeer verscheidene bruidsparen en genieten van de bloemen-
tuin. Van de foto's die ik op internet van de interieurs heb gezien,
leek dat me niet zo interessant. Dus we blijven buiten. Op de terugweg
halen we drinken en een meloen bij een Lidl. De weersvoorspellingen
voor de komende dagen in Salzburg zien er niet zo goed uit. Daarom
boeken we geen tour naar het Adelaarsnest.
Salzburg Zondagmorgen 25 augustus in anderhalf uur per trein naar Salzburg. Ook vier nachten, in een apartement van een mode- en marketingspecialist: "expert in recognising brands with potential and establishing them in Austria". We zijn twee uur te vroeg wakker omdat Weiwei op haar telefoon nog de Chinese tijd hanteert en ze er twee uur naast zat. Na het ontbijt gaan we daarom nog even rusten. Het miezert wanneer we naar het station lopen. Gelukkig hebben we paraplu's bij ons. Net voor Salzburg heeft de trein vertraging. Door rustige straatjes lopen we naar het appartement van Andi en zijn Thaise vrouw Pattira, ook wel Jeab genoemd, die ons in de hal ontvangt. Ze zijn in mei 2009 getrouwd en hebben een zoontje van 3 jaar en 8 maanden. Hij heet Khunatam. Hun penthouse is modern ingericht met designmeubels. Ze zegt dat Andi ook van Thais eten houdt.
Na aankomst doen we een dutje en ik kijk op mijn netbook naar de
Formule 1 race in België. Het is inmiddels droog geworden en we gaan
op verkenning uit. Schuin tegenover het appartement is Schloss Mirabell.
Ondanks de bewolking genieten we van de bloementuinen. Ik moet van
Weiwei een wens doen bij de vijver waar muntstukken in liggen.
Door vijf eurocent over mijn schouder te gooien. Aan de rand van de
tuin is de Do-Re-Mi trap uit de Sound of Music. In de nabijheid van
het appartement is ook een huis waar Mozart 7 jaar heeft gewoond.
We steken de Salzach over. In de smalle Getreidegasse ontdekken we
al snel het geboortehuis van Mozart. We zien veel mensen in luxe uit-
gaanskleding, sommigen nog op terrasjes voor wat 'finger food'.
Nieuwsgierig geworden volgen we hun route. Dat blijkt het grote
theater te zijn waar vanavond een opera is. Bij de ingang krijgen ze
champagne. Een enkeling vraagt een beetje beschamend met een briefje
naar kaartjes. Twee keer komt een ouder man naar buiten om met een
bel aan te geven dat de bezoekers hun plaats moeten opzoeken.
We blijven tot iedereen naar binnen is.
Weer terug in de Getreidegasse kijken we onze ogen uit bij de
winkeltjes en verbazen ons over de hoge prijzen voor traditionele
kleding. Een jasje kost hier al snel meer dan duizend euro! Via de
Alte Markt komen we bij het Residenz en de Dom uit. We hebben inmiddels
trek gekregen en gaan terug naar Getreidegasse omdat Weiwei zin heeft
in Chinees buffet bij Restaurant Yuen. Het eten lijkt een beetje op
de buffetten in Amerika, maar dan veel minder keuze. Weiwei vindt het
eten heerlijk. Vooral de garnalen.
Het blijft vanavond droog en in de eerste uren Salzburg hebben we al
veel in deze prachtig gelegen stad gezien! Het matras is een beetje
zacht. Dat is dan ook het enige nadeel van het appartement. Misschien
omdat het een kinderbed is. Vanuit de woonkamer en onze slaapkamer
hebben we een fraai uitzicht over de stad.
Maandag 26 augustus. Het regent, maar we hebben boodschappen nodig.
Dus dan maar met paraplu's naar Lidl. In de smalle Steingasse ont-
dekken we een heus Maison de Plaisir. Na de lunch is het droog.
Rond half vier gaan we weer op pad. Aan de overkant van de rivier
weer door de winkelstraat en over pleinen naar de bijzondere en foto-
genieke begraafplaats van de Sint Peterkerk. We wandelen de berg op
naar Schloss Hohensalzburg. Vanuit ons appartement had ik al gezien
dat je hier mooi op hoogte kunt wandelen. Het is rustig.
Op de Mönchberg staan enkele grote vrijstaande huizen. We komen bij
het museum voor moderne kunst uit en hebben een prachtig uitzicht
over de stad en wijde omgeving.
Aan de kant van de rivier waar ons appartement is, lopen we door de
tuinen van het Mirabell. Er staat een man in zijn onderbroek in de
wensvijver. Misschien één van de vele Oost-Europeanen die bedelt.
Je ziet die hier veel. Soms maken ze muziek. Zijn broek zit vol met
muntstukken. Tijdens het koken komt Andi ons begroeten. We hebben hem
niet gezien. Hij heeft het kennelijk druk, want verdwijnt weer in de
slaapkamer. Het valt ons op dat het echtpaar niet samen eet.
Hun zoontje logeert bij zijn moeder.
Dinsdag 27 augustus. Na de lunch wandelen we door de oude binnenstad
en zien voor het eerst het Mozartplatz. We vervolgens onze weg naar
een nieuw deel van de universiteit en wandelen via een mooie bomenlaan
met stroompjes naar lustslot Hellbrunn. Volgens GoogleMaps iets meer
dan 5 kilometer en dus goed te doen. Aan deze kant van de stad is een
vlakke vallei. Een mooie wandel- en fietsomgeving! Weiwei vindt de
bewolking die om de bergen hangt sprookjesachtig. Af en toe breekt de
zon even door.
We zien een groep die een Sound of Music tour doet. Ze bezoeken het
tuinhuisje dat een rol speelt in de musicalfilm. Achter het kasteel
zit de zogenaamde Wasserwundergarten en we kopen voor 10,50 euro per
persoon een kaartje voor een rondleiding van drie kwartier. Een lange
man begeleidt ons internationale gezelschap. Eerst naar het eindpunt
waar kinderen worden uitgenodigd om op stenen krukjes aan een stenen
tafel te zitten. De man bedient vervolgens een fontein die de tafel
besproeit. Pechvogels krijgen het water uit de stoel tegen hun bips.
Het meisje dat aan het hoofd van de tafel zit, blijft droog. Zij zit
op de plek van bedenker aartsbisschop Markus Sittikus (1612 - 1619).
We krijgen vervolgens nog een flink aantal verrassingen met water.
Zoals grotten met mythische figuren, een gouden hoed die door een
fontein de lucht in gaat en een enorm theaterspel met allerlei
bewegende figuren. Een gewaarschuwd mens geldt voor twee, maar Weiwei
en ik zijn beiden het slachtoffer. Ik krijg tot groot vermaak van haar
onverwachts een straal in mijn gezicht en zij haalt het einde van een
pad met waterbogen niet zonder droog te blijven.
Met hetzelfde kaartje kunnen we het kasteel bezoeken. Maar eerst een
chocoladepauze op de fotogenieke binnenplaats. Binnen zijn enkele
bijzonder objecten. We krijgen uitleg via een audiotour. Dat hebben we
nog nooit eerder gedaan. Een kamer waarin enkele watertrucs worden uit-
gelegd. Een kamer met Chinese wandkleden en bijzondere schilderijen.
De laatste ruimtes hebben prachtige beschilderde muren en plafonds.
Vanuit het kasteel zien we het zogenaamde 'One month house': Een
bezoeker vertelde de eigenaar dat de heuvel aan de rand van het park
geschikt was om een huis op te bouwen. Toen hij een maand later het
kasteel weer bezocht, had de eigenaar een verrassing voor hem: in
een maand was er een huis gebouwd, waar nu een museum in zit.
We lopen nog een stuk door de parktuinen. Het regent een beetje, maar
onderweg terug naar Salzburg is het al snel weer droog.
Woensdag 28 augustus. 's Ochtends heb ik een lang gesprek met de Andi.
Ze hebben nog een zomerhuis in de bergen. Hij doet kennelijk goede
zaken. Hij vertelt over de moeizame situatie van hun huwelijk. Zijn
Thaise vrouw heeft bijna geen sociaal leven. Het viel ons al op dat ze
vooral onderuit hangend op de bank naar grappige filmpjes en soapseries
op de computer kijkt. Hij vertelt dat ze op 13 september voor 6 maanden
naar haar familie gaat.
Wanneer ik vraag of hij en hun zoontje ook een bezoek aan Thailand
brengen, dan zegt hij van nee. Dat betekent dat ze elkaar lang niet
zullen zien, want volgens hem moet zij voor internet (Skype) een half
uur reizen naar een grotere plaats. Volgens Andi heeft hij geen rechten
over zijn zoon wanneer hij in Thailand is. Hij krijgt hem dan niet zonder
toestemming van zijn moeder terug naar Oostenrijk.
Wanneer we ons appartement verlaten, botsen we tegen twee Jehova´s op die
al op de verdieping zijn. Ik zeg dat Weiwei wel geïnteresseerd is en leg
haar later uit dat ik Jehova´s al ken van vroeger, toen ze bij ons thuis
aan de deur kwamen. We lopen naar het postkantoor. Nu was het sturen van
kaarten vanuit Duitsland naar goedkoper dan Nederland. Maar Oostenrijk is
met 1,70 flink wat duurder. In de buurt van het postkantoor zit een
redelijke Aziatische supermarkt: Yongfeng. Weiwei koopt beancurd bladeren.
eel producten in de winkel zijn door Heuschen Schrouff oft bv in Landgraaf
geïmporteerd.
Na de lunch gaan we naar een andere Lidl, aan de noordkant van het station.
We zijn sinds München een beetje verslaafd aan salzstangerl. Naast het
station is een nieuw winkelcentrum Forum waar we kleding en schoenen kopen.
Weiwei maakt kennis met steltlopers en een blaasorkestje die wat sfeer in
het centrum brengen. Na het eten doen we de laatste avondwandeling door de
oude stad. Nu in een andere richting over een andere brug langs de rivier
en langs de lift in de Mönchberg en het speelgoedmuseum. Op de brug zitten
'love locks'. Minder dan op de Pont des Arts in Parijs. Om tien voor negen
gaat de concertbel voor de volgende voorstelling.
Donderdag 29 augustus. Om vijf uur gaat het alarm. Om 6:39 zou onze trein
gaan, maar die is geannuleerd. We krijgen het advies om een stoptrein naar
Freilassing te nemen. Dat is maar een klein stukje. Om 7:03 gaat daar met
een kwartier vertraging een trein naar Karlsruhe. Al snel heb ik door dat
dit de trein is die we oorspronkelijk hadden willen nemen. Die is dus nooit
vanuit Salzburg vertrokken. Ze roepen om dat de vertraging komt door
personeelsgebrek.
Op het station van München koopt Weiwei grappige oorbellen met uiltjes en
vlinders. De volgende trein gaat naar Essen en nemen we tot Frankfurt.
Daar stappen we over op een ICE naar Amsterdam. Deze neemt wegens werk-
zaamheden een omweg naar Utrecht, zodat Weiwei ook een korte indruk krijgt
van het zuiden van Nederland, van Venlo, Eindhoven en Den Bosch. We hebben
geen zin om te koken en eten bij mij in de straat in een snackbar die door
een Chinees gezin wordt gerund: bamischijf, smulrol, frikandel speciaal
en patat.
Ondanks het mindere weer in Salzburg hebben we genoten van een prachtige
stad en omgeving. En beide appartementen bevielen goed. In Nederland
krijgen we begin september nog een korte en warme nazomer.
Johan (10 september 2013)