Eén van de wensen van Weiwei was Heidelberg. Een juweel van een reisbestemming. Heidelberg heeft de oudste universiteit van Duitsland (circa 1386). Met 28.000 studenten is de Ruprecht-Karl -Universität één van de grotere academische instituten, met een lange en rijke historie vergelijkbaar met die van Cambridge en Oxford. Naast barokke smalle straten en pittoreske en statige oude huizen is de stad vooral bekend vanwege het kasteel. Ik ben in 1998 voor het laatst in Heidelberg geweest en wil zelf ook graag nog een keer gaan. Helaas zijn de prijzen voor trein- tickets naar Heidelberg nogal hoog. Bovendien zijn we een beetje laat met boeken. Op 1 augustus heb ik via Airbnb een kamer in Heidelberg geboekt. Aan de noordzijde van de Neckar op slechts een paar honderd meter van een Lidl. Tevens reserveer ik een kleine huurauto bij Budget in Utrecht. Goedkoper dan de trein. Eind augustus krijg ik van de studente die haar kamer verhuurt te horen dat ze naar een ander appartement zal verhuizen. In de buurt van de Alte Brücke. De betaling is op 1 augustus al direct gedaan. Wanneer ik zelf annuleer, dan ben ik de boekingskosten die Airbnb in rekening brengt kwijt. Ik twijfel, maar ze blijft me mailen en stuurt zelfs foto's van het nieuwe appartement. Dat ziet er goed uit. Ik bevestig en wanneer zij de boeking annuleert krijg ik de mogelijkheid om een andere kamer te boeken of het gehele bedrag terug te krijgen. Ik kies voor dat laatste en heb met de studente afgesproken om cash te betalen. Op die manier zijn we ook nog goedkoper uit. Ik ben bij de ANWB-winkel geweest om een milieusticker voor Duitse steden, maar die kunnen ze alleen geven wanneer je het kenteken- bewijs hebt en omdat we een auto huren heb ik die niet. Op internet lees ik dat je ze ook bij tankstations in Duitsland kunt kopen. Dat waag ik er dan maar op.
Vrijdag 19 september. We nemen de trein naar Utrecht. Op het centraal station maken we kennis met Jacob. Een ouder man met een rugzakje. Hij is al 14 keer in China geweest en heeft een jonge vriendin in Guizhou. Een regio waar Weiwei en ik samen zijn geweest. Zijn vriendin geeft Engelse les en is al een keer in Nederland geweest. Hij gaat meestal 6 weken en heeft tot mijn verbazing nog nooit een probleem gehad om een visum te krijgen voor meer dan een maand. Het kantoortje van budget zit bij een voormalig tankstation. Net als in Amerika proberen ze een hogere verzekering aan te smeren. Maar daar heb ik uiteraard geen interesse in. We krijgen een nieuwe zwarte Volkswagen Polo mee. Om twintig over tien zijn we onderweg. Ter hoogte van Venlo begint een waarschuwingslampje van de banden- spanning. Bij een tankstation bij de grens vul ik een voorband bij, maar het lampje blijft branden. De andere voorband had vermoedelijk ook bijgevuld moeten worden. Maar de band ziet er nog acceptabel uit en ik besluit om gewoon door te rijden. Nog maar net in Duitsland staan we in een file als gevolg van weg- werkzaamheden. We lunchen bij een tankstation en stoppen nog een keer bij een parkeerplaats met zicht op de Moezel. Heidelberg Tegen vijf uur rijden we Heidelberg binnen. Benzine in Duitsland is wel 25 cent goedkoper dan in Nederland! Bij het tankstation hebben ze geen milieusticker. Ze verwijzen ons door naar de ADAC. Daar komen we net na sluitingstijd. Richting het centrum probeer ik het bij een Opel garage. Het personeel in de showroom is uiterst behulpzaam en voor slechts 7 euro 50 zit er een sticker op de voor- ruit. Ook nog veel goedkoper dan via de ANWB. We rijden zonder problemen naar een parkeergarage in de buurt van het kasteel. Van daar is het maar een paar minuten lopen naar het appartement. We maken snel een paar foto's voor het geval het de komende dagen bewolkt is. Het is 26 graden en voor september nog bijzonder mooi en warm. Er is een jonge vent in het appartement die ons ontvangt. Hij heet Leo. Samen meet een maat van hem wil hij een bedrijf opzetten. Daarnaast werkt hij twee dagen in de week voor SAP. Wij krijgen de kamer van Alexandra. Zeer ruim met een bed een een bank die als bed kan dienen. De gordijnen stellen niet veel voor. Een soort van lamellen die maar een deel van de kamerbrede ramen beslaan. Het is een zeer modern appartement met uitstekende voorzieningen.
Omdat het mooi weer is, gaan we direct na het avondeten weer naar
buiten. We kopen een Schneeball met amandelen. Een lokale lekkernij.
Het gaat om de vorm, want qua smaak is het net een koekjesbal.
Heidelberg is een prachtige stad met veel studenten.
Zaterdag 20 september. Het regende vanochtend vroeg, maar na het
ontbijt breekt de zon door. Weiwei blijft vanmorgen aan haar
scriptie werken. Ik verken de stad en loop naar de Lidl.
Het regent soms een heel klein beetje, maar te weinig om de
paraplu te gebruiken. Groenten en fruit zijn duurder in Duitsland.
Een courgette bijvoorbeeld wel twee keer zo duur.
Na de lunch lopen we samen naar het kasteel. Via trappen en omhoog
lopende paden. Inclusief een korte pauze valt dat mee. Het is wel
warm. Vanaf het kasteel heb je een prachtig uitzicht over de stad
en Neckar. Er zijn ook veel Aziaten. Het kasteel is deels een ruďne
met gevels waar raamopeningen in zitten. Zeer fotogeniek.
We genieten in de tuinen, met terrassen, waar een Neptusfontijn is,
een beeld van Goethe en grotten. Op de terugweg maken we een praatje
met een studente medicijnen uit China. Ze studeert in Freiburg.
Terug in Altstadt lopen we naar de fraaie Marstall Mensa waar we
wat in de tuin drinken. Het drinken haal ik uit de City Markt.
Kleine ansichtkaarten kosten 30 eurocent. Die kopen we bij een
kraampje naast de Heiliggeistkirche.
Zondag 21 september. ’s Ochtends zoek ik alvast het postkantoor op
en verken de Hauptstrasse dit keer helemaal tot het einde. Veel
winkels zijn gesloten, maar eetgelegenheden zijn wel open, vooral
in de buurt van de pleinen. Vooral Cafe Extrablatt populair.
We bezoeken het universiteitsmuseum. Eerst de informatieve tentoon-
stelling over de geschiedenis. Met name de periode rond de Tweede
Wereldoorlog is interessant.
We lunchen bij een noodles-restaurantje in de Hauptstrasse. Ik heb met
kipsaté en Weiwei met garnalen. 's Middags lopen we naar de andere kant
van de rivier. Het doel is de heuvels in vanaf de Philosophenweg.
Maar dat gaat niet helemaal goed. We proberen een route binnendoor.
Er staan ook nergens bordjes. Bij mijn verslagje van 1998 kun je
lezen wat er onder andere op deze berg te zien is.
Halverwege begint het te regenen, en niet zo'n beetje ook. Dus
besluiten we om terug te gaan. Via de 'nieuwe brug' en Hauptstrasse,
mogelijk de langste winkelstraat van Duitsland. We kopen een T-shirt
voor Weiwei en een ansichtkaart bij de Heidelberg Studentenkuss.
De oude dame die ons helpt is zeer vriendelijk.
Maandag 22 september. We hebben ruim de tijd, want het postkantoor opent
pas om tien uur en Weiwei wil de ansichtkaarten graag vanuit hier versturen.
We nemen nog een kijkje in de klassieke universiteitsbibliotheek.
Net op de A61 staan we even in de file door een ongeluk. Voor de rest
gaat de terugreis voorspoediger in vergelijking met de heenreis.
Je krijgt coupons ter waarde van 50 eurocent wanneer je naar een WC gaat
langs de Autobahn. We hebben er nu vier, maar weten ze niet te benutten.
Twee euro naar de maan. Je mag ze gratis bij me afhalen, ze zijn
nog een paar jaar geldig ;-)
Rond half vijf draaien we het parkeerterrein van Lidl op en zijn
bijna thuis. Het was een prachtig weekend. Jammer dat het inclusief
pauzes ruim zes uur rijden is.
Johan (28 september 2014)