Waterloo (B) & Dunkerque (F) 2019


Het is een tijdje rustig geweest met reizen. De verhuizing en de geboorte
van Sven heeft ons maanden veel aan huis gebonden. Ik ben wel continue
bezig met het voorbereiden van toekomstige reizen. Dit zal de eerste korte
vakantie zijn met ons kereltje! Hij wordt acht maanden en heeft geen moeite
om een paar uur in de auto te reizen. In de Maxi-Cosi valt hij meestal vrij
snel in slaap.

We hebben gekozen voor twee bestemmingen in de buurt. In België en
Frankrijk, want vakantie in Nederland is voor ons geen vakantie. Zowel
Waterloo als Dunkerque/Duinkerke zijn nieuwe bestemmingen voor ons. De
eerste uiteraard vanwege de beroemde veldslag uit 1815 waarbij Napoleon
definitief werd verslagen. En Dunkerque omdat we onlangs de film Dunkirk in
de bioscoop hebben gezien en ook in deze plaats ligt de geschiedenis voor
het oprapen.

Voor het gemak nemen we enkele potjes babyvoeding mee. Thuis geven we
nagenoeg altijd vers (of gekookt en uit bakjes in de vriezer). En we zijn
van plan om regelmatig tijdens de lunch warm te eten en het avondeten
eenvoudig te houden. We zullen de plannen ook op Sven aanpassen.


Waterloo

Na de voeding van twaalf uur vertrekken we op zondagmiddag 23 juni naar
Waterloo. Zonder vertraging komen we daar rond drie uur aan. We worden
welkom geheten door een zeer aardig man van Griekse afkomst. Hij verhuurt
appartementen in een hoekwoning, wij hebben die op de tweede verdieping.
Een ruime woning, zeer geschikt voor een uitstekend verblijf. De Griek wil
van alles van ons weten, typisch Grieks volgens Weiwei. Hij is zelf voor de
tweede keer getrouwd en heeft na kinderen uit het eerste huwelijk een
dochtertje van zes uit zijn huidige relatie.

's Avonds rijden we naar een Chinees restaurant in de buurt. Het is de
eerste keer dat we Sven in een restaurant meenemen. We hebben zijn eten bij
ons. Buiten mensen die eten afhalen zijn we de enige gasten. Ze hebben een
Franstalig menu, waar ik wel het nodige uit herken. Het eten is zeer vers
en bevalt Weiwei goed. Sven doet het prima tijdens zijn debuut.

Maandag 24 juni. De volgende ochtend lopen we binnendoor naar de monumenten
en het museum voor de Slag bij Waterloo. Door een glooiend landschap via
een mooi landbouwweggetje. Het uitstekende museum ligt grotendeels onder de
grond. Via een lift komen we bij de achteruitgang, vanaf hier kun je naar
het heuvelmonument met op de top een standbeeld van een leeuw. Weiwei heeft
haar knie overbelast met touwtjespringen, daarom loop ik alleen naar boven.
Zij geeft intussen Sven zijn brood en melk op een bankje onder een boom.
Het monument is een paar jaar na de slag gemaakt en biedt een uitzicht van
360 graden.

We lopen langzaam terug naar het appartement. Ik haal wat te eten bij
McDonald's van Waterloo naast een grote Carrefour. Sven heeft veel plezier
wanneer hij op het grote bed in de woonkamer speelt. Vooral kiekeboe vindt
hij leuk. We maken voor het eerst gebruik van een badring. Hij geniet
zichtbaar van het badderen en vindt het niet erg wanneer water over zijn
gezichtje loopt.

Dinsdag 25 juni. Vandaag zou de warmste dag van de vakantie worden. We
vertrekken niet zo vroeg. De Griek arriveert net wanneer wij op het punt
staan te gaan. Hij heeft een mooie dochter van 27 mee voor het schoonmaken
en vertelt er trots bij dat ze arts is.

Onderweg naar Dunkerque is veel te zien in relatie tot de Eerste
Wereldoorlog. Ik heb daar de belangrijkste van in combinatie met
restaurants en supermarkten als optie op een lijstje gezet. We kiezen in
eerste instantie voor de oorlogsbegraafplaats van Tyne Cot. Bij het
bezoekerscentrum zit een oudere  naamgenoot die mij een enquête afneemt.
Weiwei heeft nog veel moeite om te lopen. De indrukwekkende begraafplaats
is zeer net onderhouden.

Daarna rijden we naar een Chinees restaurant in de buurt. Hier is de
menukaart in het Nederlands en lijkt meer op die zoals in Nederland, met
ook Indische gerechten. Het eten is prima. Sven heeft zijn melk al bij de
ingang van de begraafplaats gehad. De eigenaresse is zeer vriendelijk en
praat uitgebreid met Weiwei. Na het eten mogen we Sven op de etenstafel
verschonen. We zijn weer de enige gasten.

Dunkerque

Rond vier uur arriveren we in Dunkerque. Ons appartement ligt aan het
strand in het oude centrum. De straten zijn bijna allemaal één richting.
Het duurt daardoor even voor we op de bestemming zijn, want het
navigatiesysteem wil ons soms in een straat sturen terwijl dat niet mag.
Bij de sleutels van het appartement zit een sensor voor de slagboom waarmee
je op de boulevard komt. We mogen de auto voor de garage onder het
appartement parkeren.

Van buiten ziet het pand er net uit. Van binnen blijkt het toch wel wat
ouder te zijn met smalle en steile trappen. Ik heb dit gekozen vanwege de
locatie en omdat ze een kampeerbedje en babybadje hebben. We hebben vanuit
het appartement direct zicht op het strand. Er staat aardig wat wind,
vandaar dat er veel kitesurfers zijn. Er is altijd wel wat te zien op het
strand.

Woensdag 26 juni. Door wind en bewolking is het vandaag wat koeler. We
rijden eerst naar een Decathlon om kleding voor mij te halen. Daar zijn we
in Nederland nog niet aan toegekomen. Ik verken de winkel eerst, zodat Sven
nog even in de auto kan slapen en we minder tijd kwijt zijn met hem in de
winkel. Vervolgens gaan we naar een grote Carrefour voor een koude lunch.

Daarna rijden we binnendoor tot net over de grens in België. Hier zijn veel
winkels waar Tabak op staat, kennelijk is de belasting op tabak in
Belgenland lager. We komen door De Panne en passeren Plopsaland, sommige
stukken weg over een trambaan. In Sint-Idesbald is het Paul Delvaux Museum
in een rustige wijk. Het zit in een villa, met ernaast een café. Ik neem
eerst een kijkje in de museumwinkel en vraag aan een vriendelijke dame of
het museum ook geschikt is voor een kinderwagen. Dat blijkt zo te zijn.

De ruimtes zitten deels ondergronds en zijn met aflopende gangen verbonden.
We genieten van de tentoonstellingen (ook met werk van andere kunstenaars)
en Sven laat van zich horen, zodat andere bezoekers ook van hem kunnen
genieten. Paul Delvaux (1897 - 1994) omschrijft zijn werk als "poëtisch
realisme".

Een tekening heet 'Portret van Tam'. In de rechterbenedenhoek staat: 'A
Anne-Marie'. Voluit heette deze jonge vrouw Anne-Marie De Martelaere: ze
was zijn eerste liefde en zijn tweede vrouw. Rond 1930 verzette de moeder
van Delvaux zich hevig tegen deze relatie, en hij trouwde dan maar met
iemand anders. In 1947 kwam ontmoette hij haar toevallig weer, de vonk moet
opnieuw overgeslagen zijn en ze zijn uiteindelijk getrouwd in 1952.

Zijn werk is een kleurrijke combinatie van mooie vrouwen, treinen, trams en
stations en hij deed ook inspiratie op bij reizen naar Italië en
Griekenland. In de laagste verdieping zijn ook objecten tentoongesteld in
vitrinekasten en kun je op trambankjes zitten. Wij laten Sven daar even op
staan. Mijn favorieten zijn: Le cortege, Le gare forestiere (met name het
licht) en La terrasse.

Donderdag 27 juni. Sven heeft zijn wang opengekrabd. Zo zielig. Er ligt een
beetje bloed op de hoeslaken. Ik maak dat voor zover mogelijk met water en
zout schoon. Helaas hadden we niet eigen lakens mee. Met een baby heb je
veel bagage. Met de buggy in de kofferbak was die al bijna voor de helft
gevuld. Misschien moeten we nog een grotere auto aanschaffen?!

We wachten vanmorgen tot het Dynamo 1940 Museum open is voor we het
appartement verlaten. Het museum zit in oude loodsen die in een barrage
zijn gebouwd en is op loopafstand. We kijken eerst naar een video. Het is
nog rustig, maar er komen later groepen kinderen en steeds meer bezoekers.
Sven is een beetje onrustig en valt in slaap wanneer ik met hem door de
verschillende ruimtes rijd.

Weiwei heeft een restaurant langs de boulevard uitgezocht met goede
recensies. We kunnen in de foyer zitten. Het is druk, maar we hebben alle
tijd en genieten van uitstekend eten. Weiwei een enorme met seafood gevulde
aardappel en ik een grote salade. Het toetje naar keuze (we kiezen ijs in
verschillende smaken) is bij de prijs inbegrepen.

Later op de middag gaan we langs de boulevard wandelen. Het waait nog
steeds stevig. Strandgasten zoeken plekken waar ze minder last hebben van
stuifzand. We laten Sven in het zand spelen. De eerste keer strand en zand
voor het mannetje. Hij vindt het leuk! 's Avonds wordt er zumba gegeven op
de trampolinematten schuin tegenover voor ons appartement.

Vrijdag 28 juni. De volgende gasten van het appartement (twee meiden) zijn
vroeg en mogen van de eigenaresse hun bagage in de garage stallen. Eén van
hen vraagt net voor ik de deur sluit om de wc te gebruiken.

Ik had al gezien dat de route naar huis druk zou zijn. Dat valt onderweg
nog meer tegen. Afwisselend rustige stukken, maar flinke files bij Gent,
Antwerpen, net over de grens in Nederland en bij Gouda. Bij Gent kies ik de
door het navigatiesysteem aangeboden alternatief door de stad, maar helaas
is die route niet helemaal mogelijk, waardoor we nog meer moeten omrijden.

We lunchen voor het gemak net voor Antwerpen bij een McDonald's. Daar kan
Sven zijn melk krijgen en een schone pamper. Uiteindelijk zijn we net op
tijd thuis om direct voor een afspraak door te rijden naar het Wilhelmina
Kinderziekenhuis.

Het was een interessant en mooi reisje en Sven heeft ook zichtbaar genoten.

Johan (10 juli 2019)