Doorn, juli 2021


Donderdag 15 juli. Weiwei heeft na vele pogingen een afspraak kunnen maken
bij de Chinese ambassade om een nieuw paspoort aan te vragen. Daarom moeten
we op de eerste dag van deze korte vakantie eerst naar Den Haag.
Na de lunch vertrekken we naar het vakantiehuisje, in de hoop dat Sven
onderweg in slaap valt. Maar dat lukt net niet. Ik had zelfs een korte
omweg uitgezocht, waarbij we boodschappen doen in Wijk bij Duurstede.

Het huisje voor de komende drie nachten ligt in een vakantiepark tussen
Doorn en Leersum, met veel privacy want het chalet ligt verscholen tussen
bomen en struiken. Vandaag is het bewolkt en soms regenachtig. Daarom
blijven we binnen. Sven ontdekt het speelgoed, zoals een bak vol met
playmobilepoppetjes, en gooit alle puzzels overhoop en door elkaar.

Vrijdag 16 juli. De dag begint nog bewolkt. We doen vanmorgen een rondje
door Gelderland. Met de veerpont (2 euro 30) bij Wijk bij Duurstede
verlaten we de provincie Utrecht. Sven valt nu wel in slaap, nota bene te
vroeg want normaal slaapt hij na de lunch. We tijden over een dijk naar het
oosten, een rustige route, met enkele recreatieplekken. Al met al valt de
omgeving een beetje tegen, met mooier weer waren we waarschijnlijk even bij
een theetuin gestopt. Ter hoogte van Amerongen nemen we een veerpont (2
euro 10) terug naar onze provincie. In deze plaats, met haar fraaie
kasteel, vinden we aan een doorgaande straat een banketbakker. Weiwei wil
daar iets halen om vanmiddag mee te kunnen nemen op visite.

Bij het park gaan we even in het pierebadje bij de ingang van het park
spelen. Het is er rustig. Sven wil na de lunch niet meer slapen. Wij
proberen wel een beetje te rusten. De zon breekt inmiddels door. Tegen drie
uur rijden we naar Driebergen. Daar gaan we op bezoek bij vrienden in de
tuin en krijgen beschuit met slagroom en aardbeien, pistachenoten en sap.
Het dochtertje Sophie speelt met Sven in de tuin en op de slaapkamer van
haar oudere zus. We zien een eekhoorntje door de boomrijke straat hippen.
Eerder hebben we van hun een IKEA-ledikantje gekregen, nu hebben ze een
kindertafeltje voor ons.

Zaterdag 17 juli. Vanmorgen gaan we naar de kinderboerderij in Zeist, dat
is de enige in de buurt die op zaterdagochtend ook open is. Er zijn - in
mijn optiek te - weinig dieren, maar voor kinderen wel veel zand,
speeltoestellen en loopauto’s. Sven is enthousiast met een kruiwagentje en
maakt vriendschap met Elisa van 2,5jr die er met haar vader en een baby is.
Hij loopt achter haar aan en doet haar na.

We kijken even bij het kantoor aan de noordkant van Zeist waar mijn
werkzame leven begon. En bij de flat waar ik van december 1997 tot 9 mei
1998 een kamer huurde bij een ouder echtpaar. Daar heb ik slechte
herinneringen aan. Ze hebben de borg niet terugbetaald en ik was blij dat
ik weg kon. Die mensen hadden geldproblemen. En ze gingen heel vroeg naar
bed waardoor de centrale verwarming mijn kamer niet meer warm maakt. Ik zat
dan onder de dekens televisie te kijken.

Sven wil vandaag na de lunch gelukkig wel slapen. Ik rust in de hangmat in
de tuin en ontdek op ooghoogte een nest met jonge merels. Na zijn slaapje
heeft Sven meer energie. We gaan naar het zwembad bij de ingang. Hij is dol
op het badje van 35cm diep met een kleine glijbaan en fonteintjes. Later
komen er kinderen bij van zijn leeftijd die speelgoed mee hebben gebracht.
Hij volgt hun in hun gedrag, zoals hij vanmorgen bij Elisa deed. We nemen
patat mee van de snackbar bij de ingang. Na het eten wandelen we een rondje
over het park. Een paar jonge gezinnen maken een kampvuur in de
theaterkuil. Sven is moe maar heeft moeite om in slaap te vallen.

Zondag 18 juli. Om tien uur moeten we uit het huisje zijn. Onderweg naar
huis wil ik graag bij de pyramide van Austerlitz kijken. Daar ben ik ruim
twintig jaar geleden een keer op de fiets geweest. Sven wordt bij de ingang
uiteraard direct door de kermis aangetrokken. Weiwei en hij gaan daar naar
binnen terwijl ik door het bos via een oplopend pad naar de pyramide loop.
Ik loop er omheen om betere foto’s te kunnen maken. Toch is het een beetje
ongemakkelijk zo zonder Sven.

Wanneer ik terug bij de kermis kom, blijkt de toegang gratis te zijn en
voor de attracties heeft Weiwei vijf muntjes gekocht. Sven is voor veel
daarvan nog te jong. Het treintje wil hij niet in, daar is ook te weinig
belangstelling voor een om hem enthousiast te krijgen. De draaimolen is een
ander verhaal, die bevalt hem goed. Hij doet rondes in de hovenierswagen,
de brandweerwagen, de helikopter en de bus. Bij de uitgang wil hij een
ijsje, maar we drinken pakjes appelsap met chocolade. Uiteindelijk wil hij
toch naar de Pyramide van Austerlitz, maar hij is inmiddels moe en lastig
geworden. Met veel protest komt hij in de auto.

Onderweg naar huis valt hij bijna in slaap. Bij aankomst mag hij met Weiwei
boodschappen doen. Ondanks de vermoeidheid wordt het middagslaapje van Sven
niks. Misschien zit hij in een overgangsfase waarbij hij niet elke dag meer
een middagslaapje nodig heeft. Thuis blijven we in de tuin, Sven kan in het
badje spelen, hij doet er allemaal speelgoed in, inclusief een traptrekker.

Johan (26 juli 2021)