Friesland, De Peel en Duitsland, mei & juni 2022


Abbega-IJlst-Sneek

We hebben de eerste drie weken van mei op een ander adres gewoond, omdat we
een nieuwe badkamer en wc hebben gekregen. Dat voelde ook een beetje als
vakantie, al gingen werk en school grotendeels door.

Met moederdag zijn we een lang weekend (5 - 8 mei) in Friesland geweest en
hebben de regio Abbega-IJlst-Sneek bezocht. In de buurt van Abbega zaten we
in een boerderij. In IJlst is een mooie speeltuin aan het einde van het
stadje. In Sneek zijn we bij Ballorig geweest. Leuk om een keer in een
Friese boerderij te overnachten, maar jammer dat we apart voor de
stookkosten moesten betalen (12 euro 50).


Regio Keulen

Zaterdag 28 mei. We gaan een nachtje naar Duitsland. Eigenlijk zouden we
iemand uit China ontmoeten, die er voor zijn werk zou zijn. Maar door de
lockdown van Shanghai is hij in China gebleven. Desondanks gaan we, omdat
we het hotel al hadden geboekt en wel graag een weekendje weg willen.

Rond elf uur rijden we naar Emmerich am Rhein voor de lunch bij een Chinees
restaurant met buffet (31,40). Net als de vorige keer hebben we een tafel
in de buurt van de speelhoek. Sven is niet zo enthousiast over het eten,
met uitzondering van het ijs. Daarna rijden we naar Hotel Am Freischütz in
Hürth in de buurt van Keulen. Met een mooie driepersoonskamer en ruime
badkamer. Nu heeft Sven wel trek gekregen en peuzelt zijn brood en
fruithapje op terwijl hij televisie kijkt.

We zitten op loopafstand van een kleinschalig centrum. Allereerst is daar
een mooie speeltuin in een parkje. Het is aangenaam zonnig. Vanwege de
riante lunch stel ik voor om bij een leuk uitziende ijssalon te gaan eten.
Sven kiest twee bolletjes ijs in een kommetje, Weiwei spaghetti-ijs en ik
een royale bananensplit (misschien wel de beste die ik ooit heb gehad).
Snel geserveerd en van een uitstekende kwaliteit en kwantiteit. We moeten
contant betalen, opmerkelijk dat zoiets nog voorkomt.

Zondag 29 mei. Het hotel heeft een goed ontbijtbuffet, daar genieten we
eerst van. We gaan vervolgens naar Museum Schloss Augustusburg bij Brühl.
Maar het regent een beetje, het kasteel staat in de steigers en er worden
alleen rondleidingen gegeven. Niet geschikt voor Sven dus. Na kort parkeren
(0,50) vertrekken we dan maar weer en zoeken een indoor speeltuin op, dat
wordt Family Paradise in Leverkusen. Ook de ouders moeten daar aardig
entree betalen, maar er is veel te doen. Ze hebben als het waren kleine
kermisattracties in de hal staan die door ouders moeten worden bediend.

Op een paar honderd meter zit vervolgens het Chinese buffetrestaurant
Pagode Wang. Een beetje duurder dan we gewend zijn, maar ook beter dan die
in Emmerich. En ze hebben verse kersen!

Sven en Weiwei vallen onderweg in slaap. We rijden iets sneller, want het
is op sommige stukken zeer rustig op de weg, vooral ten opzichte van het
Duitse verkeer terugkomend uit Nederland. We staan wel even stil voor
Arnhem en bij Utrecht. Al met al hebben we een mooi weekend. Sven heeft in
ieder geval genoten. Zoets kunnen we vaker doen. Voorwaarde is wel dat het
hotel een ontbijtbuffet heeft en een kamer voor drie personen.



De Peel & Duitsland

We gaan vier nachten naar De Peel, op de grens van Noord-Brabant en
Limburg. Muziekvriendin Diane viert daar haar vijftigste verjaardag met een
dansmiddag op een vakantiepark. En omdat we dan toch in de buurt van
Duitsland zijn, willen we Enrico opzoeken.

Vrijdag 10 juni. Sven had vanaf gistermiddag koorts en een schorre stem.
Hij heeft wel een goede nacht achter de rug, dus gaat hij vanmorgen toch
naar de peuterklas. Hij at bij het ontbijt bijna twee stukken brood met kip
kerrie, dus heeft gelukkig ook eetlust. Om 13:00 belt juf Bea dat hij niet
de oude is, we kunnen hem beter ophalen. Dat laatste half uurtje trekt hij
niet meer. Thuis heeft hij geen zin in melk, wel een waterijsje.

Weiwei en ik hebben vanmorgen de bagage ingepakt. De koelbox en een paar
tassen moeten nog in de auto en dan zijn we onderweg. Het is vrijdagmiddag
dus bij Den Bosch en Eindhoven zijn opstoppingen. Ik heb nog overwogen om
binnendoor via Veghel te gaan, maar uiteindelijk valt Eindhoven mee door op
advies van het navigatiesysteem de ringweg in plaats van de A2 te nemen.

Even na drie uur zijn we bij het via Airbnb geboekte vakantiehuisje, een
stukje ten noorden van het dorp Helenaveen. Nog net in Noord-Brabant. Een
afgelegen plekje met een ruime tuin met kippen en veel insecten (vandaar de
horren). Sven hangt op de bank en kijkt naar filmpjes van Blippi op de
laptop. Het huisje heeft geen televisie, dus hebben we allebei een laptop
mee. Met Weiwei gaat hij de kippen brood voeren, dat mocht van de
beheerster.

In de tussentijd ga ik even naar de Jumbo in Meijel voor wat boodschappen
door dorpjes via smalle, landelijke wegen. Ik ben nog nooit eerder in deze
regio geweest. Onderweg passeer ik een restaurant met de naam "Gossimijne".
‘Hoe zullen we ons restaurant noemen? Wat dacht je van: Gossimijne’.
We eten erwtensoep. Ik ben te moe om een boek te lezen. Na zonsondergang
horen we een kikkerconcert.

Zaterdag 11 juni. Sven is twee keer wakker geweest en vroeg beide keren om
melk. Uiteindelijk slaapt hij gelukkig tot na zevenen.

We starten de dag rustig en vertrekken rond half elf naar Center Parcs
Limburgse Peel. Eerst maken we snel een gezinsfoto bij het bord van het
dorp America.

In het park is het even zoeken naar waar we moeten zijn. Er zijn
geplastificeerde a4-tjes opgehangen die ons naar de bestemming leiden. In
een overdekt gebouw komen we bij een zaaltje uit. Diane haar vader heeft
een rollator en een gezwel aan zijn hoofd. We krijgen appeltaart met noten
(toevallig dinsdag ook op mijn werk gehad) met thee, koffie en ranja. Om
half een is er lunchbuffet met o.a. salades, kroket, vis, pasta, stokbrood
met beleg. Alles is uitstekend verzorgd!

Dan een introductie tot tango door Franc. Mijn danspartners zijn Robin, de
Belgische nicht Bernadette en zus Caroline. Wisselend leiden en worden
geleid. Zelfs Diane haar vader doet de eerste oefeningen zittend op zijn
rollator mee. Even later neemt hij buiten het zaaltje plaats in een
massagestoel. Nog knap dat hij de hele dag volhoudt.

Dan een groepsfoto net buiten het zaaltje. Het duurt even voor we compleet
zijn. Sven is gelukkig geduldig. In de zaal zijn dan inmiddels borrelhapjes
gebracht, ook bittergarnituur. Het volgende op het programma is cirkeldans
door Diane, met pasjes die je moet tellen, best snel en een beetje
ingewikkeld. Ik sla over en maak foto’s en filmpjes. Sven heeft eerder met
Weiwei bingo gedaan bij een kinderprogramma en hij is met Floris en Olaf
buiten naar een speelplaats geweest. Hij is moe en we halen vijf uur net
niet. Het parkeren kost 6 euro. Bij Center Parcs is niks gratis. (Ze hebben
ook veel personeel in dienst.)

Sven valt onderweg in slaap. Ook al is het slechts een kwartiertje rijden.
In ons huisje leg ik hem op de bank. We kijken naar Blippi. Hij is onrustig
en gaat naar boven naar het stapelbed, hij koos gisteren het bovenste bed.
Maar dan realiseert hij zich dat het nog vroeg is. Hij wil graag brood.
Toch gaat hij redelijk vroeg slapen. Hij is niet helemaal fit, want hoest
veel. Ik stuur een berichtje naar Enrico, die heeft hoofdpijn en wil de
afspraak annuleren of morgenochtend nog even afwachten met de bevestiging
van onze afspraak. Mocht het nodig zijn dan vinden we wel een alternatief
voor morgen.

Zondag 12 juni. Weer een rustige start van de dag. Dan een kwartiertje
rijden naar Mattel Play! bij Sevenum. We zijn het derde gezin, het is nog
erg rustig. In eerste instantie zijn we snel door de ruimtes met Bob de
Bouwer en Brandweerman Sam, maar boven vindt Sven meer vertier bij een
groter opgezette ruimte rondom Thomas de trein. Anders waren we na een uur
wel uitgekeken geweest.

De Peel trekt aardig wat vakantiegangers, er zijn meerdere parken met
vakantiehuisjes. Het is een aantrekkelijke omgeving met veel natuur,
wandel- en fietsmogelijkheden, landbouw, bedrijvigheid voor groene en fruit
en we komen ook langs een enorm evenemententerrein voor paarden met de
klinkende naam ‘Peelbergen Equestrian Centre’.

Nu moeten we Sven overhalen om rond half een te vertrekken voor twisters
bij Burger King (euro 18) bij het douaneterrein bij Venlo. Bij de
speelruimte kon je overigens ook eten, wij hebben alleen thee en sap gehad.
Bij Burger King is even paniek wanneer hij na een proest een bloedneus
heeft. Ik moet alles uit de kast halen om hem te kalmeren en uiteindelijk
eet hij gelukkig nog wat, met het nodige spelen met eten en de nog hete
stukjes pakken in plaats van afgekoelde stukjes die we voor hem hebben
neergelegd.

Dan rijden we via Roermond door naar Wegberg in Duitsland. Naar Enrico en
vrouw en een zoon. De oudste zoon is aan het golfen. Die is zeer fanatiek
met die sport bezig. Zijn moeder zegt dat hij professioneel golfer wil
worden. We zitten eerst in de tuin onder een boom. Sven speelt enthousiast
met een houten huisje waarvan de deur in twee delen open kan. En later
binnen met golfballetjes in een tussenruimte met ‘chaos’ (aldus Enrico).

In de eetkamer krijgen we vlaai en hebben het uitgebreid over beide
families. Sarah, de dochter van Enrico zijn zus Annett heeft vorige maand
confirmatie gedaan en van die ceremonie bekijk ik de uitnodiging en foto’s.
Dat meisje hebben we voor het laatst gezien toen hun moeder zeventig werd
en is inmiddels al een grote meid.

Na twee uur moet Enrico zijn zoon ophalen en gaan we terug naar ons
vakantiehuisje. Weiwei en Sven vallen onderweg weer in slaap. Bij het
huisje slaapt hij door op de bank. Hij is lastig wanneer hij wakker wordt;
wil filmpjes kijken, heeft wisselend trek in eten en krijgt dan weer wat
energie. Daardoor toch wat later dan de bedoeling naar bed. Na de douche
moet hij de dag nog doornemen. De treintjes van vanmorgen hebben de meeste
indruk gemaakt.

Maandag 13 juni. Eerst gaan we naar een grotere speeltuin bij Horst, mooi
gelegen langs een stuk bos.


Het gezin van Mart en Maria Roeffen woonde aan de Meerlosebaan in
Grubbenvorst, zo’n drie kilometer buiten de bebouwde kom en gelegen tussen
Lottum en Grubbenvorst. Het gezin bestond uit vader, moeder en dertien
kinderen! Het huis was vrij gelegen, met een weitje erbij en er tegenover
ook nog een stuk bos.

Ten behoeve van zijn eigen kinderen en kleinkinderen schafte Mart Roeffen
wat klein vee aan, een bok, een hert en kleine dieren. Aan de overkant
plaatste hij een paar speeltoestellen. Dit alles vond plaats eind jaren
zestig en begin jaren zeventig. Dat was de start wat later de speeltuin
Roeffen Mart zou worden. Al vrij snel werden de dieren en de speeltuin druk
bezocht en werden nog speeltoestellen bij geplaatst. Maar het werd Mart
Roeffen teveel, mede omdat van zijn toiletten en water ook gebruik werd
gemaakt. Daarom werd in 1974 een Stichting opgericht.
Bron: https://www.speeltuinroeffenmart.nl/historie/


Daar zijn voor een maandagmorgen meer kinderen dan verwacht. Sven gaat
enthousiast van toestel naar toestel. Op het einde ligt de Berenboot waar
grotere jongens van een school met hun broodtrommeltjes zijn. De juffen
komen af en toe de boel observeren. Langzaam gaan we van toestel naar
toestel terug naar het begin van het terrein waar een hoge glijbaan is.

We lunchen in Viersen. Het buffetrestaurant buiten dat stadje is wegens
vakantie gesloten. Die in het centrum is gelukkig wel open. We parkeren
vlakbij in een parkeergarage. Vooralsnog is dit het beste Chinese
buffetrestaurant (euro 29,60) in Duitsland met veel keuze en ruimte. We
krijgen een tafel in de buurt van de speelhoek. De man die de bediening
verzorgd is zeer vriendelijk en zachtaardig. Weiwei en hij praten
uitgebreid. Het is ook niet druk, dus dat kan. Sven krijgt een opwindbaar
schildpadje met wieltjes wanneer we vertrekken. Parkeren gaat op kenteken
en valt met 2 euro nog mee.

Op we terugweg gaan naar een nieuwe, ruim opgezette Jumbo bij Sevenum. Sven
en Weiwei zijn weer in slaap gevallen. We doen nog een korte wandeling door
Helenaveen, dat is een beetje teleurstellend; er is weinig te zien en te
doen, er zijn wel een paar aantrekkelijke terrassen. Sven speelt bij het
vakantiehuisje met het schildpadje op de trampoline in de tuin.

Dinsdag 14 juni. Ruim voor elf uur verlaten we het huisje zodat we voor de
lunch weer thuis kunnen zijn. Nu kies ik wel de route via Veghel. Niet echt
sneller, maar wel prettiger dan de autosnelweg. Voor een late ochtend op
dinsdag is het wel erg druk op de weg.

Bij thuiskomst zoek ik naar mogelijkheden om een volgende keer net over de
grens in Duitsland te overnachten, zodat we Enrico weer kunnen opzoeken.

Johan (20 juni 2022)