Drenthe, april/mei 2023
De tweede week van de meivakantie brengen we door in het oosten van Drenthe. Ook dit stukje Nederland is vrijwel onbekend voor ons. Even ten noorden van Emmen heb ik een mooi kindvriendelijk vakantiepark gevonden.
Zaterdag 29 april. Sinds maandagavond is Sven niet fit. Eerst een paar dagen met koorts en veel op de bank liggen. Vrijdag begon hij pas met zelfstandig spelen in huis. Vanmorgen zijn we nog wel naar Peuterpret op het sportveld geweest. Hij deed daar redelijk mee met in totaal zes kindjes. Om vier uur kunnen we inchecken bij vakantiepark Fruithof bij Emmen. Daarom wil ik graag om kwart voor twee vertrekken. Het is prachtig zonnig weer. Nog wel met een fris windje, maar gelukkig warmer dan de afgelopen dagen. De verkeersdrukte valt reuze mee. Ik rij daarom niet al te snel, anders zijn we te vroeg. Vooral het laatste stukje vanaf Hoogeveen is erg rustig. Weiwei en Sven slapen onderweg voor het grootste deel. Bij het inchecken krijgen we handdoeken en lakens. En Sven krijgt een lolly. Ons kindvriendelijke huisje ligt achteraan op een terreintje met een speelplaats in het midden. De auto moet voor het terrein staan. Het is een vrij nieuw huisje met een vaatwasmachine. We genieten op de veranda en na voorzichtig buitenspelen van Sven gaan we naar de receptie om het formulier voor de borg en zwembad in te leveren, waarmee we drie armbandjes voor het zwembad krijgen (rood wanneer je geen zwemdiploma hebt). Eerst willen we patat bestellen, maar het is behoorlijk druk in de snackbar, dus besluiten we naar het aanpalende restaurant te gaan. We bestellen heek, schnitzel en een kinderijsje (inclusief het drinken 55,15). De bediening is niet zo vlot. De schnitzel een beetje taai, maar je zit hier aardig met veel families met kinderen. Sven is nog zwak en wil of durft niet eens naar de speelhoek. Hij mag wat prullaria uit een bak uitzoeken wanneer ik bij de bar betaal. Wanneer we terug naar ons chalet lopen, is het al aardig afgekoeld. Enthousiaste kinderen spelen nog buiten, soms in een huispak. Zondag 30 april. Het is fris wanneer we wakker worden. Gelukkig zit in bijna elke kamer een elektrisch kacheltje. Sven wilde gisteren al graag naar het zwembad. Dat gaat om tien uur open. Voor de lockers hebben we muntjes van 50 cent nodig. Sven is nog weinig actief maar vermaakt zich wel in het pierenbadje met glijbaantjes en waterstralen. Ik probeer de waterglijbaan en dacht dat ik mijn haar wel droog zou houden, maar dat lukt niet. Het gaat steeds sneller en onvermijdelijk ga ik kopje onder. Dat kwam doordat ik liggend door de buis ging in plaats van te zitten. Tegen twaalven wordt het steeds drukker. Sven is heel rustig en zit ook vaak bij mijn aan de rand van het badje. Zijn rug voelt warm aan. Hij praat zachtjes. Nog niet helemaal fit. Wanneer wij vertrekken is de vloer in de gang en kleedkamers vies, ondanks dat je bij de ingang je schoenen uit moet doen. Sven wil in de animatieruimte een potje tafelhockey doen. Want dat is zijn ‘lievelings’. Voor een euro speelt hij 4-4 tegen een Duits jochie. We lunchen in ons chalet. Dan gaan we naar Emmen voor boodschappen. Het belangrijkste is ijs voor Sven. ’s Middags nog prachtig weer met veel zon en een aangename temperatuur. We zitten lekker buiten op de veranda. Sven kijkt eerst binnen naar filmpjes op de tablet. Hij heeft geen puf om buiten te spelen en valt bij mij op schoot in slaap. Aan het einde van de middag haal ik Chinees-Indisch eten in de buurt van het station van Emmen. Er staan drie jonge dames achter de balie/bar. Prima eten. Vers en mals. Sven heeft geen trek en is verder gaan slapen op de bank. Het animatieprogramma van Flip en Fleur gaat zo ook aan hem voorbij. Veel meer dan melk wil Sven vandaag niet. Maandag 1 mei. Vandaag zou de warmste dag van de week worden. Sven wil nauwelijks fruit, hij heeft liever snoep. Het helpt ook niet door te zeggen dat hij eerst fruit moet eten en dan snoep krijgt. Bourtange We rijden binnendoor in ongeveer veertig minuten naar Bourtange. De navigatie wil via grotere wegen een omweg maken, maar ik houd stug vol om rechtdoor via Musselkanaal te rijden, de navigatie kiest dan uiteindelijk ook voor de mooiere landelijke route met veel rechte wegen en vrijstaande woningen. Sven is inmiddels in slaap gevallen en blijft met Weiwei in de auto op het parkeerterrein. Ik kijk bij het informatiegebouwtje. Dan komen Sven en Weiwei, we maken foto’s bij een kanon en lopen naar de vesting. Je hoeft alleen entree te betalen wanneer je ook in de museumgebouwtjes wil kijken. We klimmen direct op de vestingwal en pauzeren in de buurt van een molen zonder wieken. Bij een parkje heeft Sven geen zin meer om rondom te lopen. We gaan daarom naar het centrale plein en nemen plaats op een terras van ’t Oal Kroegie voor thee en appelsap (9,20). Sven hangt onderuit op de stoel met een petje op. Lunchen kun je hier pas vanaf twaalf uur. Sven heeft geen geduld. Hij heeft wel trek in patat, zegt hij. Ik stel nog voor om onderweg in Stadskanaal naar McDonald’s te gaan, maar dat gaat waarschijnlijk ook geen succes worden. Weiwei en Sven lopen langzaam terug naar de auto, zodat ik de gelegenheid heb om nog wat meer van Bourtange te zien, zoals de brug bij de Munsterse Poort aan de zuidkant en het Heckmanbastion met kanonopstelling. Terug naar de auto loop ik een stuk over een buitenwal en gek genoeg ben ik nog eerder bij de auto dan Weiwei en Sven. Die hebben ergens op een bankje gezeten en we elkaar niet gezien. We rijden weer binnendoor terug naar het vakantiepark voor een late lunch in het huisje en genieten van de zon op de veranda. Sven kijkt eerst naar filmpjes en valt dan in slaap. Rond vier uur wil Sven pizza. Dus rijd ik naar het station van Emmen om bij Domino’s een pizza te halen voor de helft met salami en de ander helft tonijn (ruint 9 euro). In het huisjes is Sven weer in slaap gevallen. Wanneer hij wakker is, lijkt hij geen trek te hebben. Daarom eten Weiwei en ik de pizza op. Na een uur heeft hij plotseling wel zin de pizza. Hij huilt even en krijgt als alternatief melk. Dat heeft hij de afgelopen dagen nog wel gedronken. De puntijsjes van de supermarkt is hij niet helemaal dol op, de chocolade onderin is te puur. Weiwei moet het overgebleven deel opeten. Zelfs sap uit een pakje wil hij niet meer hebben. Even later wil hij een ijsje. Ik breng afval en oud papier naar de milieustraat van het park en koop een kinderijsje in de snackbar. Geniet van het ijsje, zegt de dame achter de balie. Ik zeg maar niet dat het voor mijn zieke zoontje is. In het huisjes zegt hij eerst dat hij er chocolade op wil. Ik zeg dat ze dat niet hebben (hij bedoelt magnum-achtig ijs, want met hagelslag is hoogstwaarschijnlijk ook niet goed). De ijs is nu te groot. Ik maak het wat kleiner en dan peuzelt hij ’t wel op. Volgens Weiwei heeft hij weer koorts. Die koorts is snel weg, want aan het begin van de avond wil hij gelukkig even een stukje buiten lopen. Hij is hier nog nauwelijks buiten geweest. Weiwei en hij lopen een stukje over het park bij de speelweide. Rond zeven uur wil hij toch weer pizza. We moeten hem uitleggen dat hij de pizza op zijn bordje heeft gehad maar niet ging eten en even later weer ging slapen en de pizza koud werd. Papa en mama hebben het toen opgegeten. (Ook al had papa liever iets anders gegeten.) Dan eet hij toch een paar stukjes worst. Hij ziet de pot pindakaas en wil brood met pindakaas. Ik maak dat en snijd de korstjes er af. Hij neemt een klein hapje en wil dan brood met korstjes. Die maak ik ook, dan kan hij kiezen met of zonder korstjes. Maar hij besluit dat hij beide niet lekker vindt dus gaan er weer twee stukken brood in de vuilnisbak (ik ga niet alles eten wat hij laat staan). Dinsdag 2 mei. Mama is jarig! Gisteren de warmste dag van de week, vandaag de koudste. We schrijven een kaart met een tekening. Sven heeft nog geen goed humeur omdat hij zich nog ongemakkelijk voelt. Ik ga vers brood en nog wat andere boodschappen in Emmen halen, dit keer bij een supermarkt in een wijk aan de oostkant van de stad. In de tussentijd heeft Sven eindelijk gepoept en begint hij trek te krijgen. Hij heeft ook meer energie. We hebben nieuwe buren. Een gezin met drie kinderen. Nine, de middelste, is iets jonger dan Sven. Ze maken contact en gaan op de speelplaats van ons terreintje spelen. Museumspoorlijn STAR, Stadskanaal - Veendam Tegen tienen verlaten wij het park en rijden via N-wegen naar het oude station van Stadskanaal. Daar zit Stichting Stadskanaal Rail, bekend onder de naam Museumspoorlijn STAR, op 26 juni 1992 opgericht met als doel het behoud van de historische spoorlijn Veendam - Stadskanaal - Musselkanaal en het exploiteren van een toeristische spoorweg op dit traject. Wij hebben gisteren online dagkaarten besteld. We gaan naar Veendam met een stoomtrein van Duitse oorsprong. De enthousiaste medewerkers willen Sven zijn eigen kaartje laten knippen. Dat vindt hij nog moeilijk. Hij peuzelt een beetje aan een croissantje. De trein gaat niet zo snel. Bij spoorwegovergangen moet een conducteur soms uitstappen om met een omelet het verkeer te regelen. We komen door een landelijk gebied en huizen met grote achtertuinen. In Veendam hadden we een paar uur kunnen blijven en iets kunnen eten, maar Weiwei vertrouwt Sven zijn fitheid nog niet. Dus nemen we de eerst mogelijk om terug te gaan naar Stadskanaal en blijven in de buurt van het station. Daar wil Sven graag een speelgoedomelet met snoep. Terug gaan we binnendoor, via smallere wegen. Bij aankomst is Nine nog bij hun huisje om mee te spelen. Wij lunchen. Sven is moe en besluit uiteindelijk om even op de bank te rusten met een paar filmpjes. Daarna heeft hij weer trek en gaat nogmaals met Nine spelen, die ook even heeft gerust. Aan het einde van de middag breekt de zon door en wil Sven bij het water spelen. Ik voel me niet helemaal fit. Mijn voeten zijn erg koud. Weiwei stelt voor om vanavond naar de gele M (19,45) in Emmen te gaan eten. Ik heb het erg koud, vooral mijn voeten blijven ijzig. Het is een vrij nieuwe M met supersneller service. Ze brengen het eten bij je aan tafel en er is een indoor klauterhoek. We gaan vroeg naar bed. Ik heb een paracetamol ingenomen. Moe ben ik niet, maar onder het dekbed word ik wel langzaam warmer. Woensdag 3 mei. Mijn keel zit dicht. Met een bruistablet vitamine-C, paracetamol en krentenbol probeer ik me fitter te krijgen. We gaan vanmorgen naar Duitsland. Weiwei wil graag voor haar verjaardag naar een Aziatisch buffet in Duitsland. Kort voor vertrek neem ik nog een paracetamol. Nordhorn In ongeveer een uur rijden we binnendoor via Coevorden naar Nordhorn. Hier zijn we vorig jaar eind september ook geweest, dus weten wat we kunnen verwachten. Eerst twee uurtjes naar indoor speelparadijs Crocky (2 keer 4,00 en 1 keer 6,50 entree). Ik help Sven om even op gang te kopen, terwijl Weiwei naar Kaufland gaat voor wat zoete tractaties voor familie en collega's vanwege haar verjaardag. Sven vermaakt zich prima. Er zijn niet veel kinderen. In Duitsland moeten ze vandaag weer naar school, dus zijn het alleen Nederlandse kindjes. Daarna naar het Aziatische buffetrestaurant Jin Phönix (42,70). De speelhoek is sterk verwaarloosd en zeep en droogfasciliteiten in de wc’s kunnen beter. Maar het eten is net als vorig jaar prima. Al kon de ijs wel eens worden bijgevuld. Maar met twee grote cola zero en een appelsap eten we ons buikje rond. Sven eet zelfs aardig wat frietjes en kroeppoek. En ijs en snoepjes. Rond drie uur zijn we terug bij ons huisjes. Sven speelt kort met buurmeisje Nine, maar hij is moe en gaat op de bank filmpjes kijken. Later gaan we bij de speelvijver spelen. De wind is nog fris, maar er is gelukkig heel veel zon. Sommige kinderen zijn zeer optimistisch gekleed in zwembroek en bikini. We trekken onzelf ook met een vlot naar de overkant. Op de veranda kunnen we lekker opwarmen in de zon. Donderdag 10 mei. Allereerst ga ik boodschappen doen, want we hebben vers brood nodig. Sven eet de afgelopen twee dagen weer, dus gaat het veel sneller op. Ik neem een andere route en kom door Valthe, de archeologische parel van Drenthe staat op een bord. Rond tien uur gaan we naar het zwembad. Sven is duidelijk veel actiever. Hij houdt het heel lang vol. Daardoor hebben we een erg late lunch in ons huisje. Daarna rusten en van de zon en het warmere weer genieten. Rond vier uur weer naar de vijver met speelweide. Friesland Vrijdag 5 mei. Vandaag naar pake en beppe voor de viering van Weiwei haar verjaardag. Doordat Sven gisteravond zo onrustig was, blijven hij en Weiwei langer slapen. Mijn doel was om half negen vertrekken, maar dat gaat zo nooit lukken. Onderweg halen we gebak. Ik had begrepen dat alleen mijn zussen en partners in de ochtend en middag zouden komen, omdat het anders te druk zou zijn voor pake. Maar Jelmer en Thomas komen ook, daarom haalt mem nog extra oranjekoek in de dorpssuper. Mem heeft veel last van nietbekkenontsteking. De antibiotica werkt nog niet. Ze heeft zichtbaar pijn in de onderrug. Sven zit al snel aan brood met zijn favoriete vleeswaren. Na de lunch gaan Weiwei en hij naar boven en vallen in slaap. Ik wandel door het dorp en eindig bij omke Jochum zijn werkplaats. Die maakt de binnenspiegel van een Peugeot 601 verstelbaar. Neef Piebe is er ook, hij is bezig met de laatste lootjes voor de blauwe pick-up, die moet nog naar de RDW. We krijgen stamppot met gehakt en spekjes. Rond zeven uur rijden we terug naar ons huisje. Sven heeft dankzij het middagslaapje een goed humeur. Zaterdag 6 mei. Sven slaapt gelukkig beter en langer dan de vorige nacht. We pakken onze spullen in en laten het huisje schoon achter. Nine en haar moeder komen Sven halen om nog even bij de vijver te spelen. Dat is bijzonder hartelijk. Zo kunnen wij de vloer nog ongestoord schoonmaken. Om tien uur rijden we huiswaarts. Tot Meppel snel en daarna langzamer omdat er toch meer verkeer is (ook caravans). Sven heeft onderweg al koekjes en soepstengels gegeten, desondanks heeft hij net voor Amersfoort honger. Ik stel voor om thuis bij de Gele M te eten. Sven is enthousiast, hij moet ook plassen. Op een bord bij de afslag van dierentuin Amersfoort zie ik dat bij Den Dolder ook een Gele M is, ik stel voor om daar dan te gaan eten. We kunnen mooi buiten zitten. Sven vergeet bijna te eten en speelt met een meisje in een klimtoestel met glijbaan. Thuisgekomen is het lekker warm, een deel van was kan buiten drogen. Einde van een aardige meivakantie in een omgeving die grotendeels nieuw voor ons was. Johan (7 mei 2023)