Zutphen & Arnhem (september 2024)
Dit keer naar Zutphen en Arnhem. Eigenlijk hadden we Leiden op de planning, maar het hotel van mijn keuze zat al vol. Dat was ook al het geval in Arnhem maar ik heb gelukkig een hotel in Zutphen gevonden. Zutphen is een vestingstad, maar ook een Hanzestad en torenstad. Vorige week was het een paar dagen fris, maar de komende dagen gaat het ‘s middags 22/23 graden worden. Wat dat betreft hebben we mazzel!
Dinsdag 17 september. Rond vier uur kom ik op mijn werk voor een business unit meeting met aansluitend een Thais buffet. Wanneer ik thuiskom is er geen water. De storing duurt ruim twee uur, maar gelukkig ga ik naar de bioscoop. Sven knutselt een cadeautje voor mij. Ik ga naar de film Lee, over Lee Miller, met Kate Winslet in de hoofdrol. De film gaat voornamelijk over de Tweede Wereldoorlog. Een realistische weergave. Al speelt Winslet in mijn ogen iets geforceerd een stoere Miller. Een topactrice, maar wat mij betreft hadden ze ook een minder bekende en jongere actrice kunnen casten. Maar toch een prima film en de moeite waard. Lee Miller is sowieso een interessant iemand, ik heb al jaren een boek over haar. Woensdag 18 september. Mijn verjaardag. Sven en Weiwei zingen voor mij en Sven heeft heel lief een boekje met tekeningen en stickers gemaakt van een paar A4-tjes. Hij is een beetje verlegen, kruipt op de bank, maar zingt wel. Ik ga weer twee nachten met Hans weg. In Arnhem nemen we een Sprinter die meer stops maakt dan ik had verwacht. In Zutphen lopen we direct naar ons hotel. Dat heeft twee jaar leeg gestaan en is een half jaar geleden van eigenaar en naam veranderd: Stadshotel Zutphen. Het personeel gaat weg zodra alle gasten zijn ingecheckt. Wij kunnen dan de nachtdeur achter het terras nemen met het pasje van onze kamer. Het hotel kreeg wisselende reviews. Ik zie al snel dat de buitenkant aan een schilderbeurt toe is en binnen zijn ook aardig wat kleinig- heden die duiden op een gebrek aan en geld en personeel. Bij Hans doet de plafoniere in de douche het niet en hij ontdekt dat een schroef door een stoelzitting steekt! We drinken even thee en koffie op Hans zijn kamer en lopen dan vanwege het fraaie weer naar Grandcafé Picknick en nemen een plekje op het terras voor meer koffie en thee met heerlijke chocolaatjes. De eerste indruk is: een fraaie oude binnenstad met mooie gevels, kronkelige straatjes, leuke poortjes, en niet eens zo’n groot maar wel lang marktplein. Vanavond eten bij Grand Café Pierrot op het terras. Later op de avond doen ze terrasverwarmers aan. Ik heb kabeljauw en Hans Toscaanse kip. Het eten is goed, alleen had ik wel wat meer vis willen hebben. Toch een aanrader en ze blijven tot laat open met twee televisies waar voetbal op te zien is. Donderdag 19 september. We ontbijten uitgebreid bij Sani met elk een bowl met fruit en zitten bij het raam op twee barkrukken. Ze hebben buiten ook een terras aan beide kanten van het smalle straatje. Sani wordt gerund door jonge vrouwen en blijkt een uitstekende keuze te zijn. Na een pauze op de kamer lunchen we klein bij het Volkshuis met soep en pannenkoek. Daarnaast zit ook een Luxor-bioscoop waar The Third Man draait. Van de website van het Volkshuis: “In 1875 werd de volksbond tegen drankmisbruik opgericht, in die tijd was er veel alcohol- misbruik, vooral van sterke drank. Half december 1898 werd het Volkshuis aan de markt in Zutphen geopend om ook hier het drank- misbruik tegen te gaan. Het Zutphense Volkshuis werd in 1898 opgericht door De Volksbond tegen drankmisbruik. Dit is de reden dat er vandaag de dag nog steeds geen alcohol wordt geschonken. Sinds 2017?is het Volkshuis in Zutphen het laatste echte Volkshuis in Nederland” We bewonderen de IJssel en lopen langs de rustige kade, er komen enkele vrachtschepen voorbij. Daar zetten we onze gesprek- ken voort. Dan drinken we weer bij Picknick. Helaas zijn de chocolaatjes inmiddels op, maar ze hebben wel kleine koekjes. De charmante serveerster die ons van gisteren herkent heeft plezier in haar werk. Aan het einde van de middag nemen we een intercity naar Arnhem. Hans bewondert daar het nieuwe station. Een architectonisch hoogstandje. Indonesisch restaurant Batavia zit op een paar minuten lopen. Ik heb telefonisch voor twee gereserveerd maar dat was net niet nodig geweest, er zijn wel tafeltjes vrij. We nemen de kleinste rijsttafel van 3-gangen. Het eten is voortreffelijk. Mals en perfect gekruid vlees. Doet niet onder voor De Poentjak in Den Haag. Ze hebben een uitgebreide kaart met toetjes, toch valt de Coupe Batavia een beetje tegen, wegens niet zo bijzonder. Een kleinere en exclusievere kaart zou denk ik meer succesvol zijn. Ook de wc’s in de kelder kunnen schoner. Desondanks vind ik het restaurant een aanrader! De kosten vallen mee (€ 74,80). Terug in Zutphen gaan we nog wat drinken op het terras van Pierrot. Nu iets rustiger dan gisteren. Vrijdag 20 september. Vandaag ontbijt in het hotel. De meeste gasten zijn oudere echtparen. Het ontbijt is geen buffet en een beetje mager zonder fruit en yoghurt. Bij het uitchecken laat ik voorzichtig nog even merken wat ik van het hotel vond zonder in een opsomming van details te treden. De man bij de receptie zegt dat de renovatie is aangevraagd en wel drie maanden gaat duren. We lopen nog een stukje langs de IJssel naar het station en zijn ruim op tijd voor de intercity naar Arnhem. Daar weer overstappen in een intercity. Onderweg komt een groep kinderen van groep 7/8 in de trein die naar een schoolkamp is geweest. Een man naast ons is freelance stuurman op de binnenvaart en heeft behoefte aan een praatje. Hij praat zowel met ons als met de jonge leraar van de kinderen enthousiast over zijn werk. De leraar vertelt dat ze onderweg naar huis nog naar het zwembad gaan in mijn woonplaats. In Utrecht zoek ik een rustig plekje in de Sprinter. Hans neemt een bus. Na 2 minuten stroomt groep 7/8 binnen… Eén van de jongens die bij mij in de buurt gaat zitten, haalt een goocheldoos uit zijn rugzak en vraagt of hij voor ‘ons’ mag goochelen. Zijn naam is Jip en hij heeft enorme flaporen. Hij doet vervolgens onverstoorbaar een trucje met een stuk touw en een schaar. Naast mij zit inmiddels het enige donkere jochie van de school. Inmiddels heb ik er ook een verklaring voor waarom er geen hotel- kamers meer te boeken waren in Arnhem. Dat heeft met de herdenking van Market Garden te maken. Vandaar ook dat er opvallend veel Engelstalige gasten in restaurant Batavia waren. Johan (16 oktober 2024)