Rondje Frankrijk & Jersey (1994)
    
    
    Frankrijk, Zwitserland en Jersey (1994)
    Net als in 1990 en 1991 wilde ik nog wel met mijn ouders op vakantie, op de voorwaarde dat ik invloed zou hebben op de reisroute. Vooral mijn moeder vond het prettig dat ik nog mee ging. Het jaar daarvoor vond ze het nogal een te stille vakantie, dat kwam ook omdat ze in het voorseizoen gingen. Mijn grootste wens was Frankrijk, omdat ik daar nog nauwelijks was geweest. Het idee was een rondje met de klok mee, vanuit Nederland gezien dan. Vandaar dat ik op mijn twintigste nog maar een keer met mijn ouders meeging. Ik had nog niet zelf een auto, en georganiseerde reizen leken me maar niks omdat je dan veel afhankelijk bent van anderen. Geld speelde natuurlijk ook een rol, want ik zat nog op de HTS en wilde werken zo lang mogelijk uitstellen, vakantiebaantjes waren eveneens een gruwel in mijn ogen. Mijn vader was in juni al in Normandië geweest met een groep van Keep Them Rolling. Ze zijn met veel oud legermateriaal vanuit Engeland met de boot naar Frankrijk gegaan om de 50-jarige D-Day-herdenking mee te maken. Het werd een reis met de nodig hindernissen en tegenslagen. In eerste instantie had ik een nogal negatief verslag geschreven, maar dat heb ik in 2024 herschreven in het volgende.
    Spa De route begon met een bezoekje aan het circuit van Spa-Francorchamps. Een deel van het circuit is namelijk onderdeel van een normale provinciale weg. We stonden op een camping in Spa. Helaas ontdekten we te laat dat er geen fotorolletje in het toestel zat, dus van de eerste dagen van deze reis zijn geen foto's. We bezochten een grote begraafplaats waar gesneuvelde Amerikanen liggen. Duizenden witte kruisjes. Bijzonder indrukwekkend en keurig aangelegd. We zochten ook de plek op waar de familie Duhoux - de hotelfamilie uit onze woonplaats Wirdum (Fr) - oorspronkelijk vandaan komt. Op een oude begraafplaats vinden we enkele graven van vermoedelijke voorouders. Daarna richting Zwitserland. Op de Franse autobaan in richting Mulhouse hoorde heit een raar geluidje. Hij besloot om naar Freiburg (D) te gaan om bij een Ford garage onderzoek te laten plegen. Het 'geluidje' bleek een kapotte wiellager rechts achter te zijn. De vakantie hoefde niet te worden afgebroken, maar de route moest door deze vertraging wel worden wel ingekort. Helaas. Voordeel was dat we met de noodzakelijk dag in Freiburg konden genieten van een mooie studentenstad. We hebben op een camping aan de oostkant van de stad overnacht: Camping am Möslepark. En gegeten bij restaurant Waldsee omdat het bij de aankomst al laat was om zelf iets warm te maken. Bij het afrekenen kreeg de mooie jonge serveerster van m'n vader (die niet wist wat hij gaf omdat hij de leesbril niet op had) wat kleingeld "Für die Kinderwagen". Ze reageert een tikkeltje geïrriteerd: "Warum...?" Mijn vader herhaalt wat hij zei en dan kan ze er wel een beetje om glimlachen. Zwitserland Na deze vertraging eindelijk weer richting het zuiden. We hebben bij Rolle aan het meer van Genève gekampeerd. En Genève bezocht. Daar had ik het idee opgevat om de Victoria Hall te bezoeken, vanwege het fraaie interieur. Maar het was geen toeristische bestemming, dus de deuren bleven gesloten. Een beetje een ongemakkelijke situatie, want verder hadden we geen idee wat we in de stad zouden zien. De Mont Blanc was de volgende bestemming. Het verblijf aan de Italiaanse zijde van de Mont Blanc beviel ons bijzonder goed. We hadden er een schitterend uitzicht. Op een Italiaanse terrascamping leerden we een paar Italiaanse woordjes en genoten van de Italianen in badjassen. Via de kleine Bernardinopas gingen we weer naar Frankrijk. Een prachtige route. Vervolgens richting Albertville. Daar waren twee jaar eerder olympische spelen gehouden. Vanwege de opgelopen vertraging leek het mijn vader niet mogelijk om Route Napoleon af te rijden naar Monaco. Een streep door een grote wens van mij. (In latere reizen hebben mijn ouders en ik het vorstendom afzonderlijk bezocht.) Het werd tijd om richting het westen de oversteek naar Bretagne en Normandie te maken. Dat duurde langer dan verwacht. Bretagne en Normandië In de buurt van Saint-Nazaire zijn we bij Sant-Marc-sur-Mer gaan kamperen. Ik heb twee herinneringen aan die camping. Allereerst een vervelende, namelijk een man van middelbare leeftijd die op her toilet overleed. Ik vermoed aan een hartaanval. Ik kan me hem nog wel voor de geest halen, hij had een normaal postuur en een bril met donkere glazen. Veel leuker was een Zwitser in een tentje op het veldje naast ons. Hij had een rode Volkswagen Golf en nam bij het uitgaan een blondine mee in zijn tentje. Tenminste, ik denk dat hij alleen reisde en een lokale meid versierd had. Die bedreven nogal luidruchtig de liefde in het tentje. Ik sliep ook in een tentje. Omdat mijn ouders met de ramen van de camper open sliepen, vermoed ik dat zij het ook wel hebben gehoord. We hebben niet de hele kustlijn van Bretagne gevolgd, maar zijn naar het noorden getrokken en hebben het pittoresque Le Mont-Saint-Michel bezocht. Daar ook op een camping gestaan. Jersey Omdat ik op de kaart zag dat de Engelse kanaaleilanden dichtbij onze route lagen, heb ik voorgesteld om vanuit Granville met een catamaran een dagbezoek aan Jersey (GBJ) te brengen. Hier werd positief op gereageerd. Je hebt daar een enorm verschil tussen eb en vloed. Toen we bij de boot arriveerden voor de boot, was de waterstand nog extreem laag. Onvoorstelbaar dat we een bootreis konden doen. Jersey is een mooi eiland met een typische Engelse winkelstraat in het hoofdstadje. Dit daguitje is ons bijzonder goed bevallen. We hebben ook de plek opgezocht waar heit in juni had overnacht in een stuk weiland. Inmiddels was er niet meer te zien dat daar legervoertuigen hadden gestaan. Ik had niet zo’n interesse in heit zijn verhalen. Dat was achteraf gezien niet zo aardig, maar mogelijk zat ik niet zo goed in mijn vel. De volgende stop was aan de kust in de buurt van Deauville. Daar had ik een bepaalde voorstelling van, namelijk een mondaine plaats. Maar Deauville was (in 1994) vooral vergane glorie.
    Zoals te lezen viel, was deze reis niet helemaal wat ik me er van had voorgesteld. In de zomer van 1998 had ik bij mijn eerste baan en een auto van het werk. Daarmee heb ik onder andere Route Napoleon afgelegd. Twee jaar later heb ik een soortgelijke reis gedaan en toen ook Monaco bezocht. Overigens heb ik een montage van de video voor die D-day herdenking (6 juni 1944 - 1994) gemaakt. Heit en m’n oom hebben die reis met een ploeg Friezen ondernomen. Deze zelfde video heb ik later in een verbeterde montage op DVD gezet. Johan (10 maart 2024)