Autobiografisch?
W.F. Hermans tegen Martien J.G. de Jong: "De moeilijkheid bij het schrijven van een autobiografie is, vind ik, dat als je je eigen leven beschrijft, je eigenlijk volledig moet zijn. En het is nu eenmaal zo - dit zult u ook ervaren en dit ervaart iedereen - dat je in je leven dingen hebt die vervelend zijn, en dingen die minder vervelend zijn. Over de dingen die minder vervelend zijn, daar kun je met een zeker animo over schrijven. De andere dingen laat je dus weg, maar daarmee is het geheel dat een autobiografie zou moeten zijn natuurlijk verbroken. Door de vervelende dingen of de te pijnlijke weg te laten, vervals je de werkelijkheid." Zelfs wanneer ik zeer gedetailleerde reisverslagen schrijf, dan laat ik dingen weg, omdat ze te banaal zijn, onvoldoende interessant, te veel herhalingen zouden opleveren, weinig toevoegen, of te persoonlijk zijn. Over sommige van die persoonlijke belevenissen zou ik wel meer willen schrijven, maar een reisverslag is geen dagboek. In brieven aan vrienden en vriendinnen ben ik opener, maar of ik zomaar ‘alles’ op mijn website plaats, dat is toch iets anders. Ik vind het vaak zo beschamend wanneer mensen hun privéleven op televisie exhiberen. Met sommige zaken heeft een ander niks te maken. Ik zoek wel de grenzen op. Misschien zijn mijn snel geschreven verslagen wel het beste. Over een gebeurtenis die nog zeer vers in het geheugen zit, zoals een e-mail tijdens de reis, zijn misschien wel leuker om te lezen. Maar daar zitten vaak nog fouten in en er ontbreken veel details die ik ook graag vastgelegd wil hebben. Een probleem bij het uitschrijven van een verslag is dat ik soms formeler ga schrijven. De spontaniteit verdwijnt, ook wanneer ik de tekst in de tegenwoordige tijd schrijf. Mijn schrijven is geen egotripperij; ik doe geen speciale moeite om deze site onder de aandacht te brengen. Het is vooral een persoonlijke verzameling. Net zoals bij fotografie wil ik herinneringen vastleggen. Liever niet in (pathetische) emoties beschrijven hoe ik iets ervaar, maar juist wat ik werkelijk ervaar. Zonder al te veel opsmuk. Details geven aan waar ik door geraakt ben, waar ik van houd, hoe ik iets ervaar. Zonder over te gaan in een overvloed aan metaforen, gekunsteldheid en mooischrijverij, want dan verloochen ik mijn schrijfstijl. Ik doe mijn best om correct Nederlands te schrijven. Maar mijn woordenschat is gebrekkig en de tekst zou meer humor en speelsheid kunnen gebruiken. Helaas lukt het zelden om iets in één keer naar tevredenheid te schrijven. Ik zwoeg veel om naar een leesbare tekst te werken. Het komt er zelden in één keer uit en ik ben erg veel tijd kwijt met schrappen, aanvullen en verbeteren. Waar schrijf ik over? Over wat ik beleef, over wat mij interesseert. Op deze website is meer samenhang dan je op het eerste gezicht zou denken. Veel films, boeken en helden brengen mij bijvoorbeeld tijdens reizen op locaties waar ik anders nooit zou zijn geweest. De meeste ontwikkelingen gaan bij mij langzamer dan gemiddeld, denk ik. Ik heb een bescheiden karakter en angst regeert vaak. Ik probeer te voorkomen dat iets mis zal gaan. In geringen mate heb ik last van straatvrees. En ik voel me zelden thuis in grote gezelschappen. Mijn stem is niet sterk genoeg om me uit te drukken en ik ben van nature geen enthousiaste verteller. Behalve wanneer het bijvoorbeeld over reizen gaat, dan ben ik soms niet te stoppen. Bij 1-op-1 gesprekken heb ik vermoedelijk meer dan gemiddeld aandacht voor een ander. Ik heb geen volle agenda die me opjaagt; wel kan ik me visueel makkelijk laten afleiden. Johan (1 november 2010)