ballade van de koukleumbrigade


met de auto onderweg
naar een plein in rotjeknor
zoals ik zeg
daar staat zij
te wachten op mij
wat is het toch fijn
om samen vrij te zijn

het wandelritme tussen de bomen
is tot ons gevoel gekomen
met een krak door het ijs.
dat kon niet
het bewijs
wat maakt het uit
voor ons geen fluit

een stuk taart
warm water
soep en thee
het is okay
al is een mandarijntje nog zo fijn
ik raak er door uit m’n refrein

even later
piesen achter een boom
wat een geklater
gezeik met gevoel
of serieus gepraat wat ik bedoel

beslagen ruiten
natte sneeuw
een warme auto
de dame geeft een geeuw
onderweg zingt ze een lied
ik verzin het niet
een slipje per post
geef me haar kost

hier ook al geen refrein
laat het partytime zijn
zoals in deze ballade
van de koukleumbrigade

Johan (29-12-2000)