Maarten 't Hart
Lotte Weeda (2004) Dit boek is prettig om te lezen. Luchtig en humoristisch. Je hoort de schrijver praten - de hoofdpersoon is erg a la 't Hart. Hij strooit met z'n kennis over flora & fauna, en ook klassieke muziek. De naamloze hoofdpersoon heeft ook niks met popmuziek. Het overgrote deel van het boek lijkt de wegbezuinigde bioloog met zijn hondje Anders door het dorp te wandelen. Dat is de ideale (vertel)manier om op de hoogte te blijven van het reilen en zeilen in een Zuid-Hollands dorp van 5000 inwoners. Daarnaast ziet 't Hart kans om zijn mening over maatschap- pelijke kwesties te uiten, zoals: de oorlog in Atjeh, klonen, het preventief ruimen van pluimvee. 't Hart schijnt overigens populair te zijn in Zweden. Dan heeft de vertaler een probleem. In het woordspelletje over de naam van zijn hondje Anders zal dan een letterlijk vertaling van die naam moeten komen, want Anders is in Zweden een 'doodnormale' naam.
Enkele citaten: "Ze oogde als een meisje van amper duizend weken." "Gravin Almaviva uit La Nozze di Figaro van Mozart." "Hoe langer je iemand laat poseren, hoe meer hij zich verbergt. Vaak is je eerste foto de beste." "Het was alsof het wezentje dat daar aan kwam lopen, zomaar opdook uit Schumans Märchenerzahlungen." "Ze had prachtige, vochtige glanzende lippen. Bovendien was ze prettig groot. Bij het kussen zou ik niet hoeven bukken." "Skaszki van Nicolai Medtner, opus 51 nummer 3." "Op een fraaie nazomermorgen met 's morgens vroeg dichte grondmist die spoedig oploste, waarna de zon dat milde, gouden licht over de wereld wierp waar je een beetje melancholiek van wordt, plukte ik mijn laatste stokboontjes." "De ervaring leert dat je tegenslagen het best peripatetisch kunt verwerken. Kalmpjes voortkuierend werd ik rustiger." "Voor de liefde moet je attent en rustig en geduldig zijn." "Mijn vader heeft mij altijd gezegd: 'Pas op voor dominees- dochters. Blijf daar zo ver mogelijk bij uit de buurt.'" "[..] ik onophoudelijk in gedachten redevoeringen afstak tegen Lotte [..]" "Een van de grote bezwaren van een klein dorp is dat je elkaar voortdurend tegen het lijf loopt." "Als je dood was, zou je, als dat lieflijke geroep uit het prille voorjaar opklonk, even uit de aarde moeten kunnen opstijgen om het nog eens te horen. Wie weet was 't dan in het graf best uit te houden." "Wat is het eigenaardig dat je, half wegdoezelend na de geslachtsdaad, je hart opeens op je tong hebt en alles eruit flapt." "[..] vertedering is het epicentrum van de emotionele aardbeving verliefdheid, dan ben je voorgoed verloren. [..] vertedering is een verradelijke, slepende, chronische, nimmer te genezen ziekte." "Het Addio del passato uit La Traviata. Die herenboer uit Roncole! Een van de grote mirakels uit de muziekgeschiedenis." "Cantate 8 van Bach. Liebster Gott, wann wird ich sterben? Lieflijker muziek is nauwelijks denkbaar." "Ze voelde zich als de tovenaarsleerling uit de ballade van Goethe: wat in gang was gezet, viel niet meer te stuiten, pakte veel gruwelijker uit dan bedoeld was." "Als je geest, ziel, bewustzijn of hoe je het ook noemen wilt, langzaam wegsijpelt en uiteindelijk slechts brandt als een flakkerend spaarvlammetje, bereik je een toestand van grote gelukzaligheid. Alles lijkt mogelijk. Door een wormgat van het heelal zou je zomaar naar een ander plaats en een andere tijd kunnen reizen." "Barcarolle van Chopin. Dat is het allermooiste pianostuk dat er bestaat."