Jessica Meijer - Een blik jodenkoeken



Connie Palmen (1955) debuteerde in 1991 met haar literaire roman 
De Wetten. Het boek werd een bestseller. Haar naam was daarmee 
onmiddellijk gevestigd. 
Twee weken voor de publicatie van haar tweede roman De Vriendschap 
(in februari 1995) overleed haar partner Ischa Meijer (1943) 
plotseling op tweeënvijftigjarige leeftijd.



Ik had wel eens gelezen dat Connie gebrouilleerd was met Jessica 
Meijer, de dochter van Ischa. In 2013 verscheen van Jessica het auto-
biografische “Een blik jodenkoeken”. Het zeer openhartige levensverhaal.

Waardoor het boek voor mij extra interssant leek, is een deel over een 
reisdoor Zuidoost-Azië (158-218). Hoofdmoot van die reis is seks. Er is 
vaak negatieviteit over mannelijke sekstoeristen in Thailand, maar 
na het lezen van dit boek lijkt het alsof westerse jongelingen er ook 
wat van kunnen. In de regel met andere westerlingen, maar af en toe 
gaat ze ook met een Aziaat.

Overigens vind ik I.M. van Connie Palmen niet eens zo goed. Het is een
in een eenvoudige stijl geschreven verslag van de jaren die ze met 
Ischa doorbracht inclusief de dood en nasleep daarvan. Minder goed dan 
De Wetten en De Vriendschap. Mij interesseerden vooral de passages over 
de reizen naar Amerika, soms herkenbaar en ook wel interessant. 
En Ischa zijn drang om biografieën te lezen. Bij Zeeman met Boeken 
noemde Maarten van Rossem het boek geloof ik een verslag en geen roman.

Op YouTube circuleert hopelijk nog een mooie opname van Rik Zaal over 
de vloer bij Ischa Meijer. Dan krijg je een goed beeld van de ‘huiselijke’ 
situatie van Meijer en Palmen. Palmen heeft dan nog een zeer jeugdige en 
frisse uitraling.



‘Ik schaamde me voor mijn strenge moeder, van wie we ook geen televisie 
mochten kijken.’  (34)
‘Het verbaase me dat mijn moeder niet merkte dat ik af en toe iets stal.’ (63)
‘Ik wou dat ik geen dikke buik meer had en ook geen dikke bovenbenen 
die uit mijn broekspijpen puilden.’ (66)
‘Zo ging de joint van Vera via Evelien naar Lili en de rest van de groep.’ (83)
‘Lili stelde voor om samen dronken te worden.’ (85)

‘Op mijn vaders derde sterfdag kwam Connies nieuwste boek uit. 
Het heette I.M., mijn vaders initialen.’ (97)
‘Connie had bepaalde situaties publiekelijk gemaakt terwijl dat helemaal 
niet nodig was, en de had bijna iedereen met naam en toenaam genoemd.
Ook mij.’ (98)
‘Verder schreef Connie over mijn vaders onhoudbare drift om vreemd te 
gaan. Die kwam volgens haar voort uit een verlatingsangst waardoor zij 
zich niet liet afschrikken.’ (107)
‘Vanuit Connies perspectief drong alles naar binne. Ik las suggestieve 
verbanden tussen mijn vaders hartvalen en de eeuwige strijd met zijn 
familie. [..] Het duizelde mij van de beschuldigingen van mensen die ik 
kende.’ (110)

In hoofdstuk 13 een korte briefwisseling tussen Jessica en Connie. 
‘Jij hebt totaal geen recht om dat openbaar te maken!!!!’ (125)
‘Ik heb juist van Ischa geleerd om onverbloemd alles te schrijven wat 
ik wil schrijven.’ (127)

‘Jitze had een Japanse moeder en een Friese vader [..] met wie ik in 
de maanden daarna alles op het gebied van seks voor de eerste keer uit-
probeerde.’ (140)

Hoofdstuk 17: Al voor ons eindexamen hadden we besloten om samen te 
gaan reizen door Zuidoost-Azië.’ (158-218)
Weinig interesse in de landen en culturen. Wel in roken en jongens:

162: ‘Thai Tang [..] zoenend in een steegje [..] voelden we onder elkaars kleren.’
165: ‘Half-Thaise, half-Amerikaanse jongem, Ken [..] zijn kleine puntige piemeltje’

Chiang Mai (170)

171: ‘Israelische jongen Shmuel.’
174: ‘Nieuw-Zeelander Joel [..] bemind als nooit tevoren.’
178: ‘Australiërs. Chad.’

Cambodjaanse grens (180), Sihanoukville (187)

187: ‘Sjoerd en Joris. Zonder er echt goed over na te denken was ik in 
een paar dagen tijd met beide jongens in bed beland.’

Vietnam, Saigon (189)
Laos (197)
Don Det (201)
Vientiane (203)
Vang Vieng (203)

204: ‘Een van de Zweedse jongens, met wie ik gedurende twee daarop-
volgende dagen een kortstondige romance beleefde.’

Thailand, Chiang Rai en Pai (208)

210: ‘cursus Muay Thai met trainer Bee. Bee had mij de mooiste week 
van mijn leven bezorgd.’

Ko Lanta, Ko Phi Phi, Krabi, Ko Phan Ngan, full moon party

215: ‘En doordat in Haad Rin alle draaide om uitgaan en seks, verloor 
ik de controle over mezelf. [..] Amerikaanse Jood Eli [..] De avond 
erna belande ik dronken in bed van de Engels Jamie.’
217: ‘Ik voelde me een vieze gore slet.’

219: ‘In de maanden na onze terugkomst. [..] Totdat ik na twee maanden 
iemand tegenkwam op wie ik stapelverliefd werd. [..] Zeppo. Ik heb ook 
een bekend vader. [..] revolutionaire politicus.’’

‘Eind december ging ik in therapie’ (232)
‘Tien jaar weggestopt verdriet was vertienvoudigd’ (236)
‘Een van de meest indringende openbaringen was de ontdekking dat mijn 
vader verslaafd was aan alles. Valium, sigaretten, drank, eten, hoeren-
bezoek en vrouwen.’ (239) [gedragsverslavingen]
‘Ondanks de pijn die hij velen had aangedaan en de puinhoop die hij 
soms had achtergelaten, sprak bijna iedereen liefdevol en begripvol 
over hem.’ (240)
‘Connie had ook Nederlands gestudeerd aan de UVA en we kletsten over 
de docenten die we allebeid hadden gehad.’ (253)

Thema van het boek is dan geleidelijk boulimia geworden. Zeer open-
hartig beschreven.
‘Op internet had hij een therapeut gevonden die zelf anorexia had gehad 
en daarvan was genezen [..] Vanaf het eerste contact met Jeanette voelde 
ik me begrepen.’ (270)

Jessica haar conclusie is dat ze te weinig aandacht heeft gekregen van 
haar moeder. Die ging nieuwe relaties aan. De moeder die in eerste 
instantie besloot om haar kind alleen op te voeden, maar weer besloot hen 
te herenigen toen Jessica vroeg waarom andere kinderen wel een vader 
hadden en zij niet.

‘Je hebt nooit iets gedaan om papa een plek te geven in ons leven. Er is 
niets in ons huis dat me aan hem herinnert.’ (276)

‘Een traumatische ervaring herhaalt zich eindeloos. Door een trauma om te 
vormen tot een verhaal kun je er anders naar leren kijken. Een kunstwerk 
fungeert dan als een gedeeltelijke verwerking.’ (280)

‘Connie heeft in een bepaalde periode veel voor mij betekend. [..] Ik denk 
dat ik eraan toe ben om haar te vergeven.’ (294)

Johan (15 april 2025)