Het tweede deel van de biografie van Willem Frederik Hermans, door Willem Otterspeer. Donderdag 26 februari 20:00 - 21:55 in Pakhuis de Zwijger, Amsterdam.
Na een korte omweg via de Willem Frederik Hermansstraat, loop ik ruim op tijd over de Piet Heinkade in regen en wind met mijn Japanse paraplu uit Myanmar. Schoenen en broekspijpen zijn al snel nat.
Na enkele minuten mogen vroege bezoekers zoals ik alvast naar de tweede verdieping.
Ik koop als één van de eersten een exemplaar van deel 2. Net als bij de presentatie van deel 1 door Boekhandel Athenaeum in stapels uitgestald op tafels. Voor 39,90 euro. Dat is tien euro minder dan de oorspronkelijke prijs die ik online heb gezien. Wellicht een tijdelijk verlaagde prijs. Deel 1 is overigens inmiddels van 49,90 naar 29,90 verlaagd! Ze raken die baksteen aan de straatstenen niet kwijt?
De presentatie is in handen van Thomas van den Bergh, redacteur van de Bezige Bij. Maarten Doorman zit een paar stoelen links van mij. Voor de rest weinig bekende gezichten.
Otterspeer krijgt als eerste het woord. Hij heeft Hermans regelmatig nagereisd, zijn verslag over het bezoek aan de Etna is beeldend. Zijn vrouw Dorrit kon de spanning niet aan en ging terug. Haar gezichtsuitdrukking verraadt dat Otterspeer de werkelijkheid verdraait. En blijkbaar laat Otterspeer zijn speech vooraf niet door zijn vrouw lezen. In zijn verhaal over vulkanen zit een flauwe sneer naar Arjan Peters n.a.v. diens afbrandrecensie van afgelopen weekend.
Volgende spreker is Hermanskenner en ex-vriend Frans A Janssen. Janssen zegt dat hij voor deel 2 een lange lijst met commentaar heeft geleverd. Echt negatief laat hij zich verder niet over het boek uit. Dat past niet tijdens zo'n avond.
Literatuurwetenschapper Ton Anbeek haalt een annekdote aan over zijn broer die De tranen der acacia´s geen geschikt boek voor hem vond. Juist een reden om het wel te lezen. Op bladzijde 15 was het al raak.
Dan een bewerking van Nooit meer slapen op de planken door toneelgroep 'Nieuw Nederlands Peil' uit Leiden in een verkorte versie van 15 minuten. Wanneer Alfred geacteerd van een klapstoel valt, springt vrouw Otterspeer bijna van de eerste rij op om te hulp te schieten.
Schrijftalent Philip Huff (1984) is uitgenodigd om een iets te lange brief aan Hermans voor te dragen. Met name over Nooit meer slapen. Inhoudelijk aardig, maar de presentatie kon vlotter en boeiender.
Tot slot nog een interview met Otterspeer op barkrukken door Thomas van den Bergh. Duidelijk dat Thomas af en toe weinig kennis heeft van Hermans, hij klinkt onzeker en maakt geen sterke indruk. Als redacteur heeft hij met deel 1 al bewezen geen kundig vakman te zijn. Otterspeer heeft de laatste vijf jaar bijna ononderbroken aan de biografie gewerkt. Maar er in totaal maar liefst vijftien jaar over gedaan. Ik geloof niet dat er iemand uit het publiek geïnteresseerd is in zijn volgende boek. Een oudere meneer stapt het podium op om met een zilverkleurige compacte camera een foto te maken. Otterspeer maak een opmerking: "O, heb je hem weer". Dit zorg voor gelach in de zaal. De fotograaf kijkt onverstoorbaar en gaat weer naast zijn (vermoedelijke) vrouw zitten.
Tijdens het interview een primeur: een fragment uit Beyond Sleep, de verfilming van Nooit meer slapen, met een weinig overtuigende monologen en voice-overs van de jonge Reinout Scholten van Aschat. De première laat op zich wachten.
En een door de familie van Oey Tjeng Sit beschikbaar gesteld 8mm fragmentje over Hermans die een aansteker repareert. En een milde Hermans in één van zijn eerste televisieinterviews.
Bijna tien uur. Tijd om af te sluiten.
Wanneer ik de zaal verlaat, staat Joyce Roodnat bij de tafel om een exemplaar van deel 2 te kopen. Tijdens het geschuifel naar de jassen, hoor ik een vrouw luid hoorbaar dat ze behalve Otterspeer, de bijdragen van de avond vrij waardeloos vond.
(bron
http://www.dezwijger.nl/137624/nl/presentatie-van-de-zanger-van-de-wrok)
Onder de geregistreerde deelnemers zag ik de namen: Ad Fransen,
Bob polak en Vic van de Reijt staan.
Johan (28 februari 2015)