Parijs & Amsterdam 2025
De vroegere huisgenote van Weiwei is naar Canada geëmigreerd en komt naar Nederland voor een conferentie in de RAI. Omdat de herfstvakantie begint, hebben we bedacht om samen met JL een weekend naar Parijs te gaan. Zowel het seizoen als de korte tijdsduur zijn niet ideaal, maar dit is de enige optie die we hebben. Sven is nog niet in Parijs geweest en wil uiteraard graag de Eiffeltoren zien.
Woensdag 15 oktober. Na afloop van aikido krijgen we in de kleedkamer te horen dat klasgenoot Thomas vrijdag ook naar Parijs gaat! Zijn moeder komt namelijk uit Frankrijk. Zij gaan rond vier uur vanaf Rotterdam. Ik weet onze treintijden niet uit mijn hoofd, maar hoogst- waarschijnlijk zitten ze ook nog dezelfde trein! Vrijdag 17 oktober. Het is mij vanmorgen nog gelukt om tickets voor het Louvre te kopen. Op de site van het museum stond dat er problemen waren met het boekingssysteem, toch kostte het mij weinig moeite. Voor volwassenen is de entree nog goedkoper dan die van het Van Gogh museum (22 versus 24 euro). Sven is gratis. Ik haal hem tien minuten eerder uit de klas. Juf vindt dat prima. Bij het station komen Thomas met zijn moeder en zusje bij ons in de lift en de jochies rennen enthousiast naar het perron. Eerst zitten we bij elkaar in de sprinter naar Rotterdam. In Rotterdam is genoeg tijd om over te stappen. Op het perron moeten de kinderen nog energie kwijt en zijn druk aan het spelen. We zitten ook nog in dezelfde wagon (18). Door het grote aantal instappers loopt de trein een paar minuten vertraging op. Weiwei geeft Thomas en zijn zusje van onze pretzels. Sven heeft niet veel geduld, hij vindt het maar een lange reis. Maar gelukkig kan hij een tijdje bij Thomas spelen. Bij Brussel hebben we meer vertraging. De trein staat een tijdje helemaal stil. Door Frankrijk gaat het lekker snel. Tegenover ons zit een jong gezin met twee jochies. Parijs Vanaf Gare du Nord is het ruim tien minuten lopen naar Hotel Altona. Voor Sven en JL veel eerste indrukken van het straatleven en een totaal andere architectuur van stedenbouwkundige Haussmann. Smalle fietspaden naast het trottoir. Een slanke man in vrouwenkleding. Ik wil graag doorlopen en snel naar ons hotel. Het inchecken gaat vlot, de man bij de receptie spreekt goed Engels en is zeer vriendelijk. Ik betaal ter plekke nog 2 x 4 x 9 euro ontbijt + 19 euro 50 stadsbelasting, in totaal 91 euro 50. We lopen op mijn voorstel direct naar de Moulin Rouge. Sven vindt het interes- sant. Hij kan de teksten op de gevels lezen en vraagt wat SEX betekent. Ik zeg dat het een woord is voor volwassenen en te maken heeft met het maken van kinderen. Hij wil weten hoe dat dan gaat, maar ik zeg dat hij dan eerst ouder moet zijn. Er is helaas geen softijs bij gele M en KFC, daarom halen we een doos met acht waterijsjes uit een supermarkt. We hebben maar vier nodig dus de rest deelt Weiwei op straat uit. De man bij de receptie krijgt de laatste. Sven valt snel in slaap en ligt te snurken. Zaterdag 18 oktober. Volgens Sven hebben we de kleinste badkamer ter wereld. Om half acht ontbijten we in de kelder. Daar is het niet druk. Voor Franse hotels is er een behoorlijk goed assortiment met fruit en voldoende broodjes en croissants. Met een Toyota van Uber gaan we naar het Louvre. We hebben gereserveerd vanaf half tien. Eerst buiten bij de piramide kijken, daar staan lange rijen. Het belooft een mooie dag te worden, met veel zon. Sven draagt een gele Pokémon onesie, zo is het gele mannetje steeds snel te herkennen. We gaan via de Louvre Carrousel naar binnen, volgens mij gaat dat sneller dan bij de piramide. Ook hier een lange rij maar we hoeven nu niet buiten te staan. Weiwei brengt de mama- tas naar een kluisje. We bewonderen de enorme hal onder de piramide. We gaan als eerste naar de vleugel met de Mona Lisa. Voor we bij de schilderijen komen, worden we begroet door de Nikè van Samothrake, een hellenistisch marmeren beeld dat de godin van de overwinning Nikè voorstelt. Dan een ruimte met tegen het plafond namen van beroemde schilders. Voor de Mona Lisa staat al een menigte. Ik blijf een beetje op afstand, want heb het schilderij de vorige keer al bewonderd. Nog met de teleurstellende herinnering dat het beroemde werk klein is en hoog achter een stuk plexiglas hangt. Verder veel schitterende schilderijen met vooral religieuze voor- stellingen. Heel veel. Het museum is overweldigend. Onmogelijk om alles aandachtig te bekijken. Sven wil graag naar de vleugel over Egypte. Ook daar een enorme collectie van kleine voorwerpen en een grote hoeveelheid sarcofagen. De wc’s zijn niet zo fris. Sven verzint zelf een verhaal bij een afbeelding met symboliek voorzien van Egyptische goden. We zien daar ook de Venus van Milo. Ik stel voor om langs de Seine naar de Notre Dame te lopen. Via de Pont des Arts steken we de Seine over. Op de brug een groep muzikanten. Bij de groene bakken die langs de kade hangen kopen we voor Sven een sleutelhanger met Eiffeltoren. We gaan eerst in de buurt van de Notre Dame voor een warme Lunch (traktatie van JL) naar Jardin Notre- Dame. Met eend, zalm, kip, patat en stukjes brood (voor Sven). En tiramisu voor mij omdat ik die bij binnenkomst op het tafeltje naast ons zag. Weiwei en JL gaan in de Notre Dame. De wachtrij wil ik Sven niet aandoen, met hem loop ik een stukje langs het water en we bekijken de liefdesslotjes. Dat vindt hij fascineren. We wachten op een podium op de dames. Af en toe vraagt iemand mij om foto’s te maken met de Notre Dame op de achtergrond. Met een taxi gaan we voor € 20 naar Trocadéro. Daar wandelen we langzaam naar de Eiffeltoren en maken onderweg op diverse plekken groepsfoto’s. Het is iets minder zonnig, maar nog steeds aangenaam weer. Op de brug kopen we een bolletje citroenijs voor € 5 voor Sven. Het duurste ijsje ooit. En niet eens zo groot. Onderaan de Eiffeltoren is tegenwoordig bijna alles afgesloten, met glas en hekken. Vroeger kon je gewoon onder de toren lopen. Vervolgens weer met een taxi van de Eiffeltoren naar ons hotel. Er is een langdurige opstopping ter hoogte van de opera, normaal de snelste route door de stad. Uiteindelijk keert de taxi en neemt een noordelijker route. De chauffeur spreekt goed Engels. Ook dit keer weer een Toyota. Helaas wel een peperduur ritje (€ 42). Dan gaan JL en ik naar de Aldi bij ons in de buurt. Helaas hebben ze daar nauwelijks meer verse broodjes voorradig. We kopen wel chips en drinken. Voor ruim € 16 euro (JL betaalt) halen we eten bij een Aziatische toko in de buurt van ons hotel, dat krijgen we in een magnetron opgewarmd mee. Ze hebben zelfs saté. Het eten smaakt prima. We zitten gezellig op onze kamer. Met JL ga ik dan nog naar de kleine, lokale boekwinkel Librairie Nordest. Die had ze bij aankomst vanaf het station gezien en ze wil er graag even rondsnuffelen. Daar hebben ze helaas geen Engelstalige boeken. Rond half tien gaat het alarm in het hotel af terwijl Sven al slaapt (en snurkt). Ik ga via de trap naar beneden, maar bij de receptie worden een moeder en dochter geholpen en lijkt er niks aan het hand te zijn. Loos alarm dus. Zondag 19 oktober. Om kwart over acht ontbijt. Hoewel het volgens de dame van het hotel officieel niet mag, krijgen we toch een extra croissant voor Sven. Die heeft trek en wil geen stokbrood. We nemen de tijd voor het ontbijt en zitten gezellig. We hebben besloten om met de metro (€ 25 voor vier dagkaarten) naar de Arc de Triomphe te gaan. Maken de nieuwkomers dat ook mee. Het is bewolkt en de wind is fris. Een groot contrast met gisteren. Sven vindt de metro spannend. Gelukkig is het lekker rustig en kunnen we allemaal zitten. Wanneer we op straatniveau zijn, komen er net zo’n tweehonderd Citroën DS-en langs. Een Franstaligen Belg raakt met ons in gesprek. Het is een internationaal evenement met auto’s uit Frankrijk, Italië, Ierland, Engeland en Nederland. We lopen onder de rotonde naar de triomfboog en bekijken het monument en het graf van de onbekende soldaat. Weer terug naar Montmartre met de metro. Daar lopen we via de park- trappen omhoog naar de Sacré-Coeur. Weer de gebruikelijke drukte met Oost-Europeanen die balletje-balletje spelen, donkere mensen die touwtjes om je vinger willen doen en illegale verkopers van souvenirs die hun biezen pakken zodra er politie verschijnt. De rij voor de Sacré-Coeur is erg lang. Daarom besluiten we om op voorstel van Weiwei het treintje door Montmartre te nemen. € 12 voor volwassenen en € 6 voor Sven. De rit is met informatie uit speakers in verschillende talen, maar niet echt bijzonder te noemen. Toch aardig om de buurt zo te bekijken. Terug bij de basiliek is de rij nog gigantisch en lijkt nauwelijks in beweging te komen, daarom gaan we naar het schildersplein, doen daar een slenterend rondje om de schilders hun werk te bewonderen. Aansluitend gaan we naar pizza-restaurant Babalou in een rustig stukje van deze toeristische omgeving. Ik had twee pizza-opties voor Sven uitgezocht met goede reviews, waaronder deze. De eetzaal is klein en gezellig. Het eten is prima, met drie dunne pizza’s en een plankje met lekkere kaasjes, diverse soorten fijne ham en stukjes brood vooraf. Met drie keer thee en appelsap voor € 77. We lopen nog door de toeristenstraat onderaan het park waar Sven een souvenirtje van JL krijgt. Sven wil dan nogmaals naar de Moulin Rouge. JL en ik halen intussen wat broodjes, oreo’s en madeleines bij Carrefour voor de terugreis in de trein en spreken af dat we hun straks bij de molen ophalen. JL ziet Lotus-biscuitjes die ze ook in het vliegtuig kreeg en graag mee wil hebben om uit te delen. Sven geniet op het luchtrooster bij de Moulin Rouge. Zijn kleding blaast omhoog en hij laat blaadjes de lucht in vliegen. Dat vindt hij geweldig! JL vertelt wat meer over haar leven in Canada. Ze heeft een kleine Pontiac. Voor de inkomsten die ze genereert moet op dit moment ook een collega worden betaald. Helaas krijgt ze geen reisvergoedingen en ook haar bezoek aan de RAI wordt niet vergoed. Tijdens haar ver- blijf in Nederland heeft ze af en toe overleg voor haar werk in Canada en China. Door het tijdsverschil zit Nederland precies tussen beide landen in. Bij het hotel kunnen we nog naar de wc en halen onze bagage op. Sven wil met het kleine koffertje lopen. We zijn ruim op tijd. Eerst moet de trein uit Amsterdam nog arriveren en schoon worden gemaakt. Ik loop even met Sven door het station, want hij heeft geen geduld. Boven hebben we een mooi overzicht. De helft van de trein blijft in Parijs achter. Dit keer hebben we wagon 15, stoelen 13,14,17 en 18, weer met een tafeltje tussen ons in. De dames slapen onderweg even. Onderweg lezen we spectaculair nieuws over het Louvre. Zondagmorgen zijn met een verhuislift kroonjuwelen uit het Louvre gestolen. Het museum is daarom vandaag gesloten. Dus achteraf gezien hebben we mazzel dat we direct zaterdagochtend zijn gegaan. Door werkzaamheden is er geen stop in Antwerpen, dat scheelt. In Rotterdam koopt JL een paar mueslibroodjes, want het ontbijt van het hotel voor de komende nachten is voor haar overdadig en onnodig duur. Sven wil niks meer, hij kan de twintig minuten die het nog duurt voor de sprinter vertrekt niet meer aan. Wanneer de trein rijdt, blijkt waarom: hij moet nodig plassen. En de wc in ons treindeel is ook nog defect! In Gouda stappen Weiwei en Sven snel over naar het voorste deel waar gelukkig wel een werkende wc is. JL krijgt van Weiwei fruit, nootjes en drinken mee voor in haar hotel in Amsterdam. Daar breng ik haar met de auto in een half uur naartoe. Onderweg vertelt ze over het halen van een rijbewijs in Canada. Ze heeft een betaalbaar hotel gevonden, maar het is nog niet zo een- voudig om met het OV naar de RAI te gaan, waar ze de komende dagen moet zijn. We vergelijken het verkeer en levenskosten van NL en Canada.
Binnen een korte tijd hebben we veel van Parijs gezien. Het was een druk programma, maar we zijn vroeg gaan slapen en hebben geen tijd verspild. Een paar dagen na de reis vraag ik aan Sven wat hij van Parijs vond. Hij is blij dat hij de Eiffeltoren heeft gezien, maar hij vond de oude gebouwen in de stad niet zo mooi. Terwijl ik vooraf nog heb gezegd dat ik het de mooiste stad van de wereld vind.
Amsterdam Vrijdag 24 oktober. JL wil graag naar het Van Gogh Museum. Sven moet wel mee, want hij is vrij. Ik ben een beetje laat met het boeken van kaartjes voor het museum, daardoor kunnen we pas om kwart over vijf naar binnen. Het museum is op vrijdag tot negen uur open. We nemen de trein van even na twee uur en stappen bij Amsterdam Centraal uit. Daar bewondert JL het stationsgebouw. Ik vertel haar over de architect en wijs het winkeltje in de gevel van het Victoria Hotel aan. We nemen de tram naar de Dam. Daar lopen we via de Graven- straat en Museumfoto (gesloten) langs het Koninklijk Paleis. Niet helemaal tot aan het Nationale Monument. Ze vraagt wat Madame Tussauds is. Omdat de Kalverstraat nogal druk lijkt, lopen we via het Rokin verder. Ik vertel dat we met Weiwei haar broer bij restaurant Fulu hebben gegeten, populair bij Chinese toeristen. We worden regelmatig bedwelmd door een sterke geur van soft- drugs. Voor Sven heb ik Het Muizenhuis uitgezocht. Dat zit hier ongeveer twee jaar. Sven mag op een bingokaartje plekken aankruisen die hij in de winkel vindt. JL en ik helpen hem. Hij krijgt een poster met uitknip- muizen, zodat hij zelf een muizenhuis-kijkdoos kan maken. En hij mag iets kleins uitzoeken, dat wordt een button die ik op zijn shirt prik. Dan lopen we naar papierwinkel Vlieger. De enige speciaalzaak op dat gebied in Amsterdam. Helaas hebben ze niet het papier waar JL naar zoekt. De verkoopster adviseert om dat online te proberen. Sven wil graag een ijsje. We halen citroenijsje bij een Dolce & Gelato. Dit keer een royaal bolletje voor 4 euro 50. Vervolgens over de bloemenmarkt. Een goede keuze voor JL, want ze bekijkt alles aandachtig. Ook even in een kaaswinkel van Henri Willig. Ik vertel dat een nicht van mij met een zoon van de Willig-familie is getrouwd. Vanaf het Koningsplein nemen we een tram naar het Museumplein. We zijn nog iets te vroeg en wachten in de warme hal van het Stedelijk Museum op Weiwei. Die komt namelijk vanuit haar werk bij ons. Even na vijf uur staan we in de rij bij het Van Gogh Museum. Daar zijn we vlot binnen. Tassen en jassen in een locker. Dan het museum van vier verdiepingen bewonderen. Niet alles even aandachtig, maar JL maakt van enkele topstukken filmpjes en lijkt tevreden. Ik ben hier nog nooit geweest, het is groter dan ik dacht. En druk, want logischerwijs populair. Het begint te regenen. We eten nog wat in de Leidsestraat en gaan dan snel naar het station waar we een vertraagde sprinter halen. Helaas gaat JL morgen door naar China, we waren al gewend geraakt aan haar. Ze was een bijzonder aangename huisgenote. Johan (5 november 2025) Naschrift: Na een week zijn twee verdachten voor de inbraak uit het Louvre opgepakt.